میزان فراوانی بروز استئوپروز و ارتباط آن با سطح سرمی ویتامین K2 در بیماران مبتلا به سرطان کولون قبل و بعد از کولکتومی

سرطان کولورکتال از سرطان های شایع دستگاه گوارش است که به دلیل عوامل ناشی از سبک زندگی و افزایش سن ایجاد می شود و در تعداد کمی از موارد به دلیل اختلالات ژنتیکی و ارثی اتفاق می افتد. با توجه به افزایش بروز این سرطان در ایران، مطالعه حاضر باهدف تعیین میزان فراوانی بروز استیوپروز و ارتباط آن با سطح سرمی ویتامین K2 در بیماران مبتلا به سرطان کولون قبل و بعد از کولکتومی انجام شده است.

در این مطالعه توصیفی-تحلیلی 38 بیمار مبتلا سرطان کولون که در بیمارستان امام خمینی (ره) ارومیه تحت کولوکتومی قرار گرفته بودند وارد مطالعه شدند. اطلاعات دموگرافیک، BMD و سطح ویتامین K2 بیماران قبل و بعد از کولکتومی جمع آوری و در یک چک لیست ثبت شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 17 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

از 38 نفر مبتلا به سرطان کولون تحت کولوکتومی 2/34 درصد مذکر و 8/65 درصد مونث بودند. میانگین سنی بیماران 7/12 ± 5/58 سال بود. بررسی تراکم استخوان انجام شده توسط دستگاه جذب سنجی اشعه ایکس دو انرژی (DXA) در لگن و ستون فقرات بیماران نشان داد که پوکی استخوان در هر دو بعد از کولکتومی نسبت به قبل از کولکتومی بیشتر بوده است و بین آن ها تفاوت معنی داری وجود داشت (مقادیر P برابر 043/0 برای لگن و 009/0 برای ستون فقرات).

نتایج این مطالعه نشان داد پوکی استخوان در لگن و ستون فقرات بیماران مبتلا به سرطان کولون بعد از کولکتومی نسبت به قبل از کولکتومی بیشتر شده است و بین آن ها تفاوت معنی داری وجود داشت. اما ارتباط سطح سرمی ویتامین K2 با استیوپروز معنی دار نبود.