جایگاه ایران در ابتکار کمربند راه چینی و تاثیر آن بر همگرایی منطقه ای

ابتکار عمل کمربند راه چین به سرعت در حال تبدیل شدن به یکی از بلند پروازانه ترین پروژه های بین المللی است. علیرغم پتانسیل های عالی ابتکار کمربند راه برای شکل دادن به تجارت بین المللی و به طور گسترده تر روابط بین الملل بین کشورهای شرکت کننده و فراتر از آن، مطالعات علمی، تاکنون عمدتا از این سوال که چگونه این ابتکار با رویکردهای معاصر منطقه گرایی و ادغام منطقه ای همراه است، غفلت شده است. در این پژوهش زمینه هایی که ابتکار کمربند راه چینی از طریق جایگاه ایران می تواند همگرایی منطقه ای را در آسیای جنوب غربی تقویت کند، مورد واکاوی و تحلیل قرار می دهیم. پرسش اساسی پژوهش حاضر آن است که جایگاه ایران در ابتکار کمربند راه چین چه تاثیری در همگرایی در آسیای جنوب غربی دارد؟ در پاسخ به این پرسش این گونه استدلال شد که موقعیت ارتباطی و حمل ونقل ایران در چارچوب ابتکار کمربند راه چین می تواند گسترش پیوندهای اقتصادی، زیرساختی و ارتباطی، زمینه همگرایی در آسیای جنوب غربی را فراهم کند. درنتیجه، انجام پروژه های زیرساختی به ویژه در حوزه راه و ارتباطات ایران می تواند موقعیت آن را به عنوان پل ارتباطی و هاب منطقه ارتقاء بخشد و توسعه همگرایی منطقه ای آسیای جنوب غربی را در پی داشته باشد.