بررسی تاثیر مداخلات اعتباربخشی بر سنجه ی ایمنی بیمار در اتاق های عمل یکی از بیمارستان های تامین اجتماعی تهران

مقدمه :

اعتباربخشی به معنی ارزشیابی سیستماتیک مراکز ارایه خدمات سلامت با استانداردهای مشخص است. هدف کلی این پژوهش بررسی تاثیر مداخلات اعتباربخشی بر سنجه ایمنی بیمار در اتاق های عمل یکی از بیمارستان های تامین اجتماعی تهران بوده است.

روش پژوهش: 

پژوهش حاضر از منظر نتیجه، کاربردی و روش اجرا ،تحلیلی و زمان به صورت مقطعی صورت گرفته است. جامعه آماری، منابع اطلاعاتی مربوط به سنجه ایمنی بیمار است و نمونه گیری آن در بازه زمانی سال 1391-1399 است. روش نمونه گیری بصورت تمام شماری و شامل کلیه اطلاعات مربوط به این بازه زمانی می باشد. ابزا گرداوری داده، فیش کارت بوده که با روش کتابخانه ای از منابع و مراکز تهیه داده با هماهنگی دفتر بهبود کیفیت و واحد آمار بیمارستان استخراج  شده است. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSو روش تحلیل سری های زمانی منقطع انجام شد.

یافته های تحلیل سری زمانی، پژوهش در 3 قالب تاثیر افزایشی، تاثیر کاهشی و بی تاثیر بودن طرح اعتبار بخشی بر سنجه ها گزارش شده است. در سنجه ایمنی بیمار نتایج حاصل از جدول رگرسیون قطعه ای نشان داده است که در ابتدای دوره بررسی، متوسط سنجه ایمنی بیمار 34/76 درصد بوده است. تغییرات ماهانه سنجه ایمنی بیمار، قبل از مداخله معنی دار نبوده است (43/0= P). بعد از مداخله نیز سطح میانگین سنجه ایمنی بیمار، تغییر ناگهانی و معناداری نداشته است (42/0=P). هم چنین اختلاف روند (شیب) سنجه ایمنی بیمار، قبل و بعد از مداخله تغییر معناداری نداشته است (31/0=P). به طوری که سنجه ایمنی بیمار بعد از مداخله اول به طور فصلی 06/1 درصد افزایش داشته است. به طور کلی نتایج حاصل از پژوهش نشان داده است که، در نتیجه اجرای طرح اعتباربخشی سنجه ایمنی بیمار افزایش یافته اند.

نتایج پژوهش نشان داده است که، اجرای مداخلات سنجه های اعتباربخشی بر روی سنجه ایمنی بیمار تاثیر دارد. تعداد سنجه های معنادار از سال 1395 تا 1399، نشان می دهد که ویرایش های سوم و چهارم استانداردهای اعتبار بخشی ملی بیمارستان های ایران موثر بوده است. بر اساس تحلیل های صورت گرفته پیشنهاد می شود: سنجه ایمنی بیمار بعد از مداخله اول افزایش پیدا کند.بنابراین اجرای اعتباربخشی در بیمارستان ها به مدیران پیشنهاد می گردد.