بررسی همه گیر شناسی معتادان تزریقی بستری در بخش بیماری های عفونی بیمارستان امام رضا (ع)

عفونت ها علت شایع مراجعه و بستری معتادان تزریقی می باشند. اشغال تخت های بیمارستانی توسط معتادان تزریقی طی چند سال اخیر، همراه با مشکلات تشخیصی درمانی بوده است. این مطالعه جهت آشنایی بیشتر با خصوصیات اپیدمیولوژیک این گروه از بیماران اعم از مشخصات فردی، مثل سن، جنس، تحصیلات و... همچنین نوع ماده مخدر مصرفی و بخصوص عفونت های شایع در آنها انجام شده است.
این مطالعه توصیفی در بخش عفونی بیمارستان امام رضا (ع) در سال 82 1381 در مشهد انجام شده است. تعداد 53 معتاد تزریقی بستری در این بخش مورد مطالعه قرار گرفتند مشخصات فردی، اپیدمیولوژیک، علائم و عوارض و نوع اعتیاد در پرسشنامه ای جمع آوری گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی پردازش شد.
یافته های بدست آمده نشان داد، که هروئین با 94.33% شایعترین ماده مورد استفاده بود و کریستال، شیره تریاک و داروی استاندارد، سایر مواد مصرفی را تشکیل دادند. شایعترین علت بستری این بیماران به ترتیب آندوکاردیت عفونی (28.31%)، عفونت نسج نرم (16.98%) پنومونی (15.09)، DVT سپتیک (15.09%)، سل ریوی و خارج ریوی (9.34%)، DVT غیر سپتیک (7.55%) و موارد متفرقه (7.55%) بود.
در کل موارد بستری 32.18% کشت خون مثبت بود که استافیلوکوک طلایی (35/82%)، استرپتوکوک پیوژن (76/11%) و انتروکوک (88/5%) بودند موردی از کشت مثبت برای باسیلهای گرم منفی هوازی وجود نداشت. آنتی HCV، آنتی HIV و HBSAg به ترتیب در 92/67%، 66/5% و 77/3% مثبت بود.
نتایج این مطالعه بیانگر شیوع بالای عفونت با HCV در معتادان تزریقی می باشد. قرار گرفتن عفونت نسج نرم به عنوان دومین علت شایع بستری پس از اندوکاردیت در این مطالعه احتمالا ناشی از درمان سرپایی آن و همچنین بستری در بخش های دیگر مثل ارتوپدی و یا جراحی می باشد. با توجه به یافته های این مطالعه به نظر می رسد در صورت برخورد با اندوکاردیت، DVT سپتیک، سپتی سمی با کانون نامشخص پوشش علیه کوکسی های گرم مثبت به خصوص استافیلو کوک طلایی جهت درمان اولیه کافی باشد و با توجه به آنتی بیوگرام های انجام شده و پاسخ بالاینی به نظر نمی رسد استفاده وانکومایسین در رژیم اولیه چندان لازم باشد و با توجه به شیوع بالای سل ریوی در معتادان تزریقی به نظر می رسد که درمان تجربی ضد سل علاوه بر پوشش ارگانیسم های معمول در بیماران با پنومونی شدید منطقی باشد.