رابطه فیلوژنتیکی، فاکتورهای حدت و توانایی تشکیل بیوفیلم جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس انسان، حیوانات خانگی و شیر خام

پیشینه:

 شناسایی ویژگی های ژنوتیپی و بیماری زایی جدایه های استافیلوکوکوس اوریوس در مطالعه اپیدمیولوژیک بیماری های مرتبط با آن بسیار مهم است.

مطالعه حاضر به منظور مقایسه جدایه های استافیلوکوکوس اوریوس از منابع مختلف بر اساس ویژگی های ژن حدت، توانایی تولید بیوفیلم و تفاوت های فیلوژنتیکی انجام شد.

70 جدایه استافیلوکوکوس اوریوس (شامل 25 جدایه انسان، 25 جدایه شیر خام و 20 جدایه حیوان خانگی) تحت آزمایش های توانایی تولید بیوفیلم، تشخیص واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) 14 ژن مختلف حدت و انگشت نگاری DNA با استفاده از روش پلی مورفیسم قطعات طولی محدود شونده (RFLP) محصولات PCR ژن coa قرار گرفتند.

از بین 70 جدایه استافیلوکوکوس اوریوس، 64 جدایه (4/91%) تولید کننده بیوفیلم در محیط کشت آگار کنگو رد (CRA) بودند. ژن های حدت spa و icaD در همه جدایه ها وجود داشت و ژن های seD و etaA در هیچ یک از جدایه ها شناسایی نشد. در مجموع، 22 الگوی مختلف ژن حدت و 9 خوشه مجزا از coa-PCR-RFLP در بین جدایه ها شناسایی شد.

نتیجه گیری:

 با توجه به نتایج، سویه های استافیلوکوکوس اوریوس با منشاء انسانی ارتباط معنی داری با پروفایل های خاص ژن حدت و ژنوتیپ ها نشان دادند. ژن های seB و seC به ترتیب مهمترین ژن های تولید انتروتوکسین استافیلوکوکوس اوریوس در بین جدایه های انسانی و حیوانی بودند. روش coa-RFLP نتایج نسبتا مناسبی را در طبقه بندی و شناسایی منبع جدایه های استافیلوکوکوس اوریوس نشان داد.