طراحی و اندازه گیری شاخص ترکیبی سرمایه انسانی از نوع آموزش

نبود شاخصی جامع برای اندازه گیری تغییرات سرمایه انسانی در ابعاد مختلف کمیت و کیفیت آموزش در کشور موجب شده است تا برنامه ریزان و سیاستگذاران آموزشی با کمبود اطلاعات برای برنامه ریزی آموزش کشور مواجه باشند. در این پژوهش با الهام گرفتن از الگوی ساخت شاخص های ترکیبی منتشر شده توسط سازمان همکاری اقتصادی و توسعه و نیز مشورت با پانزده نفر از استادان متخصص دانشگاهی در حوزه سرمایه انسانی و با اتکا به مبانی نظری و طراحی پرسشنامه ای با مقیاس لیکرت و پس از آزمون آلفای کرونباخ به منظور ارزیابی پایایی پژوهش، شاخص های تشکیل دهنده سرمایه انسانی از نوع آموزش در دو حوزه کمیت و کیفیت وزن دهی شدند. با استفاده از داده های آماری موجود 18 شاخص مرتبط با کمیت و کیفیت سرمایه انسانی از نوع آموزش برای دوره 1396-1389 انتخاب و سپس داده ها نرمال شدند و با استفاده از تحلیل تصمیم گیری چند معیاره و روش سوارا وزن دهی و به روش حسابی تجمیع شدند. در انتها، نتایج اندازه گیری شاخص جامع سرمایه انسانی از نوع آموزش به تفکیک کمیت و کیفیت ارایه شده است که قابلیت بررسی علل افزایش و کاهش آن در قالب شاخص های تشکیل دهنده کمیت و کیفیت وجود دارد. نتایج به دست آمده نشان داد که کیفیت سرمایه انسانی متناسب با کمیت آن رشد نداشته و حتی در برخی از سال ها با کاهش نیز مواجه بوده است که بیانگر کم توجهی دولت به ارتقای کیفیت آموزش در کشور است.