طراحی و اعتبارسنجی الگوی ارزیابی مرشدیت سازمانی در نظام آموزش عالی کشور

این پژوهش با هدف طراحی و اعتبارسنجی الگوی ارزیابی مرشدیت سازمانی در نظام آموزش عالی کشور انجام شد. این مطالعه از نظر فلسفی پژوهش تجربه گرایانه بود که با رویکردی قیاسی- استقرایی انجام شد و از نظر هدف در دسته پژوهش های اکتشافی است و از نظر روش و بازه زمانی گردآوری داده ها در دسته پژوهش های پیمایشی-مقطعی قرار می گیرد. همچنین چون از روش های کمی و کیفی استفاده شده است، یک پژوهش آمیخته به شمار می آید. جامعه آماری این مطالعه در مرحله کیفی شامل استادان و خبرگان باتجربه آموزش عالی کشور است که با روش هدفمند از دیدگاه 11 نفر استفاده شد. همچنین در بخشی کمی از دیدگاه 384 نفر از دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری آموزش عالی استفاده شد. در این مطالعه برای شناسایی مقوله های زیربنایی مرشدیت سازمانی از روش تحلیل مضمون و برای اعتبارسنجی مدل نیز از روش حداقل مربعات جزیی استفاده شد. داده ها با نرم افزارهای MaxQDA و Smart PLS تحلیل شد. نتایج نشان داد که ارزیابی مرشدیت سازمانی سنگ بنای دستیابی به شایستگی مرشد است. شایستگی مرشد موجب بهبود کیفیت روابط میان مرشد و مرید می شود و فعالیت ها و اقدامات اجرایی مرشدانه را بهبود می بخشد. بدین ترتیب، فرهنگ مرشدیت در نظام آموزش عالی بسط پیدا می کند و این به اثربخشی رفتارهای مرشدانه و افزایش حمایت های مرشدانه می انجامد.