اثربخشی درمان هیجان مدار بر تنظیم هیجانی و سبک های دلبستگی زنان با اختلال شخصیت مرزی

ویژگی‌های مبتلایان به اختلال شخصیت مرزی و ماهیت پیچیده آن ضرورت به‌کارگیری درمان‌های جدید را توجیه می‌نماید. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان هیجان مدار بر تنظیم هیجانی و سبک‌های دلبستگی زنان با اختلال شخصیت مرزی انجام شد.

پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی مراجعه کننده به مراکز درمانی منطقه یک شهر تهران بود. در این پژوهش تعداد 30 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شد و با استفاده از روش تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. روش اجرا بدین ترتیب بود که ابتدا هر سه گروه به پرسشنامه تنظیم هیجانی (گراس و جان، 2003) و سبک‌های دلبستگی (هازن و شیور، 1987) پاسخ دادند. مداخله درمان هیجان مدار در 10 جلسه برای گروه آزمایش اعمال شد. بدین ترتیب داده های پژوهش جمع آوری شد و با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شد.

یافته‌ها:

 نتایج نشان داد که درمان هیجان‌مدار بر بهبود تنظیم هیجانی و سبک‌های دلبستگی زنان با اختلال شخصیت مرزی تاثیر معنی دار و ماندگاری داشته است (001/0 >p).

نتیجه‌گیری:

 با بهبود تنظیم هیجانی و سبک های دلبستگی از طریق درمان هیجان‌مدار، می‌توان سلامت روان زنان با اختلال شخصیت مرزی را افزایش داد.