تجربه زیسته اقدام به خودکشی: یک مطالعه پدیدارشناسانه

هدف از پژوهش حاضر مطالعه پدیدارشناسانه تجربه زیسته اقدام به خودکشی از دیدگاه اقدام کنندگان به آن بود. در این مطالعه ی پدیدارشناسی، داده ها از طریق مصاحبه های بدون ساختار و عمیق با 20 شرکت کننده (11 زن و 9 مرد) جمع آوری شد. در این مطالعه از نمونه گیری هدفمند استفاده شد و جمع آوری اطلاعات تا رسیدن به اشباع ادامه یافت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش پدیدارشناسی توصیفی "کولایزی" استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها شامل 6 مضمون اصلی و 11 مضمون فرعی بود. مضمون مرکزی پژوهش "اقدام به خودکشی به عنوان راه چاره "با زیر مضمون "راهی برای رهایی یا بیانگری" بود. مضامین دیگر پژوهش شامل ادراک مشکلات درون فردی با دو زیر مضمون احساس بی معنایی و تکانش گری؛ ادراک مشکلات بین فردی شامل دو زیر مضمون تجربه شکست های عاطفی و ادراک عدم پذیرش و طرد از سوی دیگران؛ ادراک آشفتگی در فضای خانواده شامل سه زیر مضمون تجارب ناخوشایند در دوران کودکی، ادراک تنش در زندگی زناشویی و تعارض والدین-نوجوانان در کنترل -استقلال؛ عدم پذیرش هویت فرهنگی و اجتماعی شامل دو زیر مضمون شکاف بین نسلی و ادراک عدم معنابخشی مذهب و در نهایت فقر و مشکلات مالی با زیر مضمون ادراک مشکلات اقتصادی و مالی بود. تحقیق حاضر نشان داد که خودکشی یک کلیت پیچیده و چندبعدی است که در یک ساختار کلی تنش در ابعاد درون فردی، بین فردی، خانوادگی، اجتماع-فرهنگی و اقتصادی را به هم مرتبط می کند. بنابراین، برای هرگونه برنامه پیشگیرانه، مشاوره و مداخله در بحران خودکشی باید به این روابط ساختاری، پیچیده و چندبعدی توجه شود.