تاثیر تمرینات تناوبی و دو نوع ترکیبی بر میزان آنژیوپویتین 1 و 2 بیماران در دوره بازتوانی پس از جراحی قلب (CABG)

به دلیل عوارض ناشی از عمل جراحی بویژه بی تحرکی ناخواسته توانایی عملکردی بیماران به میزان قابل توجهی پس از عمل کاهش می یابد، از این رو شرکت در برنامه های ورزشی و بازتوانی به بیماران توصیه می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات تناوبی و دو نوع ترکیبی بر میزان آنژیوپویتین 1 و 2 بیماران در دوره بازتوانی پس از جراحی قلب (CABG) بود. تعداد 30 نفر از بیماران قلبی جراحی شده در مرکز قلب تهران به شیوه تصادفی ساده انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه (هر گروه 10 نفر) تناوبی، تناوبی-مقاومتی و تداومی-مقاومتی تقسیم شدند. تمرینات به مدت 6 هفته و هر هفته 3 جلسه انجام شد. تمرینات تناوبی از هفته اول تا ششم با شدت 60 تا  80 درصد حداکثر ضربان قلب انجام شد. تمرینات تداومی از 10 تا 20 دقیقه فعالیت با شدت 60 تا  70 درصد حداکثر ضربان قلب انجام شد. تمرین مقاومتی شامل چهار حرکت بالاسینه، جلو بازو، جلوران ، داخل ران بود. که 2 ست 10-12 تکراری با شدت 50-70 درصد حداکثر تکرار بیشینه از هفته اول تا ششم انجام شد. 48 و 24 ساعت قبل و بعد از اتمام پروتکل های تمرینی از اراد خونگیری انجام شد و بیان ژن های آنژیوپویتین 1 و 2 به روش Real-time-PCR اندازه گیری شد. نتایج درون گروهی حاکی از آن است که بین پیش آزمون و پس آزمون آنژیوپویتین 1 و 2 همه گروه ها اختلاف معناداری وجود دارد (05/0 ≤p). همچنین مقایسه نتایج بین گروهی در متغیر آنژیوپویتین 1 و 2 حاکی از آن بود که بین گروه های تمرینی در مرحله پس آزمون اختلاف معنی دار نبود (05/0 ≥p). هر سه شیوه تمرینی توانست با بهبود بیان ژن های مورد مطالعه، تغییرات مطلوبی در کاهش پیامدهای ناشی از آسیب بافت قلبی ایجاد نماید.