اثربخشی درمان تحلیلی کارکردی بر تنظیم شناختی هیجان در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی بربسیاری از حیطه های شناختی، رفتاری و حتی هیجانی افراد تاثیر بسزایی دارد. هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان تحلیلی کارکردی بر تنظیم شناختی هیجان  در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بود.

روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام 43 زن بستری در مرکز نگهداری بیماران اعصاب و روان مهرآفرین شهر کرج در سال 1399 بود. تعداد 33 نفر از بیمارانی که دارای اختلال شخصیت مرزی در سطح متوسط بودند، پس از بررسی معیارهای ورود به مطالعه با روش تصادفی ساده انتخاب شدند و به روش تصادفی در دو گروه 12 نفره (12نفر گروه آزمایش) (12 نفر گروه کنترل) مورد بررسی قرار گرفتند. بسته روان درمانی تحلیلی کارکردی کاتنر، سای و کولنبرگ (2010)  در 10 جلسه 45  دقیقه ای بر روی گروه آزمایش  اجرا شد. قبل از اجرای جلسات و پس از آن، از اعضای گروه های آزمایش و کنترل، پیش آزمون و پس آزمون از پرسشنامه تنظیم هیجان شناختی گارنفسکی، کرایج و اسپینهاون (2001) گرفته شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس آمیخته با نرم افزار SPSS نسخه 18تحلیل شدند.

یافته ها: 

یافته ها نشان داد که درمان تحلیلی کارکردی بر بهبود تنظیم شناختی هیجان  در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی  تاثیر معنی داری دارد (001/0≥p).

نتیجه گیری:

 این نتایج تاکیدی بر سطح عملکرد روان درمانی تحلیلی کارکردی در حیطه های متفاوت، شناختی، رفتاری و هیجانی در درمان افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی دارد.