مقایسه روش های متداول در تشخیص تک یاخته های خونی نشخوارکنندگان منطقه سیستان، ایران

تیلریوزیز و آناپلاسموزیز در جمعیت نشخوارکنندگان بومی منطقه سیستان بسیار شایع می باشند. بابزیوزیز گاوان اگرچه با شیوعی بسیار کمتر ولی در منطقه قابل رویت است. همچنین بیماری سورا با عاملیت تریپانازوما اوانسی جمعیت قابل توجهی از شترهای منطقه را رنج می دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه روش های متداول در تشخیص این اجرام عفونی با تکیه بر روش های بالینی، رنگ آمیزی گیمسا و تکنیک های مولکولی طراحی و در طول یک بازه زمانی 5 ساله (1397- 1392) انجام پذیرفته است. نمونه خون تعداد 636 راس گاو، 80 راس گوسفند و 213 نفر شتر با هدف ردیابی اجرام عفونی ذکر شده با استفاده از رنگ آمیزی گیمسا و همچنین انواع تکنیک های مولکولی مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین تشخیص درمانگاهی این بیماری ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاضر نشانگر این است که روش های تشخیصی مولکولی به طور معناداری از حساسیت و ویژگی بیشتری نسبت به سایر روش ها بهره مند هستند ولی این موضوع بیانگر ارجحیت آنها در تشخیص نیست بلکه هر کدام از روش های تشخیصی مطالعه شده دارای مزایا و معایب خاص خود هستند که کاربرد هر روش بر اساس نوع انگل، نوع میزبان و شرایط حاکم بر منطقه سیستان به طور مفصل مورد بحث قرار گرفته است.