نقش رهبری تحول آفرین و هوش موفق در عملکرد خلاقانه با میانجی گری مدیریت دانش و خودکارآمدی معلمان

هدف اصلی پژوهش بررسی نقش رهبری تحول آفرین و هوش موفق در عملکرد خلاقانه با میانجی گری مدیریت دانش و خودکارآمدی معلمان بود.

روش پژوهش کمی، توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه پژوهش معلمان ناحیه چهار شیراز به تعداد 1890 نفر بودند، که از این جامعه با روش نمونه گیری تصادفی ساده و بر مبنای فرمول کوکران نمونه ای به حجم 318 نفر انتخاب شد. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه-های رهبری تحول آفرین بس و آلیو (1997)، هوش موفق گریگورنکو و استرنبرگ (2002)، مدیریت دانش شرون و لاوسون (2003)، خودکارآمدی ریگز و نایت (1994)، و عملکرد خلاقانه الدهام و کامینگز (1996) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با کمک تکنیک های توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تحلیل عاملی تاییدی و تحلیل مسیر تاییدی) و با استفاده از نرم افزارهای Spss و Lisrel انجام شد.

یافته ها:

 نتایج تحلیل نشان داد: متغیرهای رهبری تحول آفرین، هوش موفق، مدیریت دانش و خودکارآمدی دارای اثر مستقیم، مثبت و معنادار در سطح 05/0 بر عملکرد خلاقانه معلمان بودند؛ رهبری تحول آفرین و هوش موفق با میانجی گری مدیریت دانش و خودکارآمدی دارای اثر غیرمستقیم، مثبت و معنادار بر عملکرد خلاقانه معلمان بودند؛ همچنین خودکارآمدی با میانجی گری مدیریت دانش دارای اثر غیرمستقیم، مثبت و معنادار در سطح 05/0 بر عملکرد خلاقانه معلمان بود.

نتیجه گیری:

 در نهایت بر اساس نتایج این پژوهش می توان گفت استفاده مدیران مدارس از سبک رهبری تحول آفرین و هوش موفق، بواسطه مدیریت دانش و خودکارآمدی، منجر به عملکرد خلاقانه معلمان می شود.