تاثیر همترازی سازنده در یک دوره آموزش وارونه نوشتن بر نوشتار آکادمیک و خودکارآمدی , نگرش فراگیران زبان انگلیسی بعنوان زبان خارجی

همسویی سازنده اخیر به عنوان یک ایده ارزشمند در طراحی برنامه درسی مورد بررسی قرار گرفته است؛ با این حال، مطالعات کمی در مورد تاثیر آن بر نوشتار انگلیسی بعنوان زبان خارجی انجام شده است. این مطالعه بررسی کرد که آیا طراحی کلاس درس وارونه مجازی بر اساس اصول همترازی سازنده، تغییری در توانایی نوشتن، خودکارآمدی و نگرش فراگیران ایجاد می کند. همچنین، مطالعه شد که آیا تجربه قبلی یادگیری فراگیران، یادگیری از راه دور یا یادگیری حضوری، تاثیری بر نتایج می گذارد. ازینرو، از طریق آزمون همگون سازی 80 نفر از دانشجویان دو دانشگاه ایران به عنوان شرکت کنندگان نهایی انتخاب شدند. پس از قرار دادن تصادفی آنها در چهار گروه، دو گروه آزمایشی و دو گروه کنترل، از آزمون های نوشتن، پرسشنامه خودکارآمدی، پرسشنامه نگرش و مصاحبه نیمه ساختاریافته برای جمع آری داده ها استفاده شد. در طول یک ترم، هر دو گروه تجربی، با تجربه های یادگیری متفاوت، در یک محیط یادگیری وارونه همتراز شده آموزش دیدند که در آن طرح دوره حاوی هر دو حوزه شناختی و احساسی بر اساس اصول ترازمندی سازنده آماده شده بود. داده های کمی آزمون پاراگراف نویسی و پرسشنامه خودکارآمدی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نشان داد که هر دو گروه آزمایشی در پاراگراف نویسی و خودکارآمدی پیشرفت کردند؛ اما داده های کمی و کیفی جمع آوری شده از طریق پرسشنامه نگرش و مصاحبه نیمه ساختار یافته نشان دهنده نگرش مثبت تمام دانشجویان چهار گروه نسبت به نوشتن بود. بر اساس یافته ها، پیامدهای آموزشی بیشتری بیان شد.