مقاومت و پخش قدرت در دیوید ممت «اولئانا» و «نژاد»

این مقاله بیانگرخوانش فوکویی ازدو اثردیویت ممت اولیانا و نژاد را نشان است. ممت با بهره گیری از دیدگاه فوکو درمورد اهمیت روابط قدرت اعمال شده از طریق گفتمان ها، گفتمان هایی را نشان می دهد که قدرت در آنها اعمال می شود که تمرکز بر ماهیت پخش شده قدرت، همه گیر بودن و فراگیر بودن آن است. براساس دیدگاه فوکو در مورد گردش قدرت در مدارس و موسسات؛ دراولیانا، گفتمان کلاس والگوهای تعامل نشان می دهد که دانش یک قدرت است. توانایی روشنفکروماهرتربودن در کلاس به جان و کارول اجازه می دهد قدرت بیشتری را داشته باشند. ازطریق هنجارسازی،همه چیزباید متحدالشکل شود و افراد تحت سلطه به گونه ای القا می شوند که اقدامات انضباطی را به عنوان یک هنجار قبول می کنند. بنابراین، جان مرجع اقتداردرکلاس خود است که اگر کارول بخواهد دوره خود را بگذراند، باید ازدستورات وی تبعیت کند. از طریق گفتمان مقاومت، کارول از این فرصت بهره می برد تا به قدرتی که از طریق دانش بر او اعمال شده است پاسخ دهد. این نشان می دهد که کارول توانایی مقاومت و تلاش برای اعمال قدرت خود را دارد. بعلاوه، در "نژاد" ممت سعی دارد با ارایه موضوعات نژادی و تمایلات جنسی در گفتمان خود، درمورد آنها صحبت کند. او تلاش می کند تا در مورد تمایلات جنسی به عنوان قسمت اساسی هویت افراد صحبت کند تا سایر مشکلات اساسی یک فرد را حل کند.