ویژگی های روانسنجی نسخه فارسی مقیاس ناسازواری در روابط عاشقانه

بروز تعارض و اختلاف در روابط عاطفی اگرچه اجتناب ناپذیر است، می تواند بر کیفیت و دوام آن رابطه تاثیر به سزایی داشته باشد. شناخت عوامل موجب اختلاف، علاوه بر آنکه گامی موثر در ارزیابی رابطه است؛ می تواند مقدمه ای برای حل مسیله و پیشگیری از جدایی های متعاقب بروز اختلافات و مشکلات باشد. بدین منظور هدف این بررسی، آماده سازی و هنجاریابی نسخه فارسی مقیاسی است که بر مبنای آن ناسازواری روابط عاشقانه مورد ارزیابی قرار می گیرد. 

پژوهش حاضر بر روی گروه نمونه ای شامل 285 نفر زن و مرد ساکن در شهر تهران که به شیوه در دسترس انتخاب شده بودند، اجرا شد. مقیاس ناسازواری در روابط عاشقانه پس از طی مراحل ترجمه - بازترجمه ، همراه با مقیاس ارزیابی رابطه و پرسشنامه شادکامی آکسفورد اجرا شد. جهت بررسی روایی مقیاس به بررسی روایی سازه با روش های تحلیل عاملی تاییدی و روایی همگرا و واگرا از طریق همبستگی پیرسون پرداخته شد. برای بررسی اعتبار آن از روش محاسبه آلفای کرونباخ و پس از گذشت دو هفته، آزمون اصلی به روش بازآزمایی برای 30 نفر از شرکت کنندگان اجرای مجدد شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی تاییدی صورت گرفت.

نتایج تحلیل عاملی مقیاس ناسازواری در روابط عاشقانه، 6 عامل: توجه و ابراز علاقه ناکافی، حسادت یا خیانت، مسیولیت ها و خرده وظایف خانه، رابطه جنسی، کنترل و تسلط دیگری، مسایل مالی و برنامه های آینده را به دست داد. اعتبار عوامل با استفاده از آلفای کرونباخ (90/0 - 75/α=) برای خرده مقیاس ها؛ (9/0-72/0)  برای کل آزمون (82/0) به دست آمد. همچنین برای بررسی روایی همگرا، همبستگی معناداری بین عوامل مقیاس ناسازواری در روابط عاشقانه با پرسشنامه ارزیابی رابطه و روایی واگرا با پرسشنامه شادکامی به دست آمد.

به طور کلی می توان گفت نسخه فارسی مقیاس ناسازواری در روابط عاشقانه، ساختاری 6 عاملی دارد که با زبان و فرهنگ ایرانی سازگار است و عوامل آن در نسخه فارسی منطبق با نسخه اصلی مقیاس می باشد. همچنین این مقیاس دارای اعتبار و روایی مناسب برای کاربرد در پژوهش ها با نمونه های ایرانی و فارسی زبان است.