مدل سازی شکوفایی براساس سیستم های فعال سازی و بازداری رفتاری با میانجیگری شخصیت تاریک در دانشجویان دوره دکتری رشته های علوم انسانی

سیستم‌های فعال‌سازی و بازداری رفتاری نقش اساسی در تنظیم هیجانات دارند و وجود اختلال در هریک از این سیستم‌ها می‌تواند منجربه بروز ناتوانی‌هایی در افراد شود. پژوهش حاضر با هدف مدل‌سازی شکوفایی براساس سیستم‌های فعال‌سازی و بازداری رفتاری با میانجیگری شخصیت تاریک در دانشجویان دوره دکتری رشته‌های علوم انسانی صورت گرفت.

روش‌ بررسی:

 این پژوهش به‌روش توصیفی‌تحلیلی از نوع مدل‌سازی انجام شد. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانشجویان رشته علوم انسانی مقطع دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران در سال تحصیلی 99-1398 به تعداد 1621 نفر تشکیل دادند. از بین آن‌ها 770 نفر داوطلب واجد شرایط به‌‌روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب و وارد مطالعه شدند. برای جمع‌آوری داده‌های لازم از پرسش‌نامه‌ شکوفایی (سلیمانی و همکاران، 1394) و پرسش‌نامه شخصیت تاریک جونز و پالهس (جونز و پالهس، 2014) و پرسش‌نامه سیستم فعال‌سازی و بازداری رفتاری کارور و وایت (کارور و وایت، 1994) استفاده شد. تحلیل داده‌ها با روش مدل‌سازی معادلات ساختاری در سطح معناداری 0٫05 و در نرم‌افزارهای SPSS نسخه 24 و Amos نسخه 22 صورت گرفت.

یافته‌ها: 

نتایج نشان داد، اثر کل سیستم بازداری رفتاری بر شکوفایی (0٫001>p، 0٫445-=β) و سیستم فعال‌سازی رفتاری بر شکوفایی (0٫001>p، 0٫669=β) معنادار است؛ همچنین شاخص‌های نکویی برازش حاکی‌از برازش مناسب مدل است (2٫98=X2/df و 0٫901AGFI= و 0٫898GFI= و 0٫908CFI=، و 0٫079=RMSEA).

نتیجه‌گیری: 

براساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه‌گیری کرد، مدل‌سازی شکوفایی براساس سیستم‌های فعال‌سازی و بازداری رفتاری با میانجیگری شخصیت تاریک از نظر آماری معنا‌دار بوده و مدل از اعتبار لازم برخوردار است.