پاسخ کراتین کیناز، استروژن و پروژسترون به یک جلسه فعالیت اینتروال شدید در زنان جوان غیرفعال

هدف:

 مطالعات به نقش محافظتی هورمونهای جنسی زنان در مقایسه با مردان در برابر اختلال در غشای عضلانی به دنبال ورزش شدید اشاره کرده اند. هدف از این پژوهش، بررسی پاسخ کراتین کیناز، استروژن و پروژسترون به یک جلسه فعالیت اینتروال شدید در زنان جوان غیرفعال بود.

روش شناسی:

 24 زن جوان غیرفعال (18 تا 30 ساله و VO2max<30 ml/kg/ml) با چرخه قاعدگی منظم به طور تصادفی در دو گروه فعالیت اینتروال شدید (12 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. تمرین اینتروال شدید در شش تکرار (3 ستی) به مدت یک دقیقه با شدت 95-90 درصد حداکثر ضربان قلب با مجموع زمان استراحت ده دقیقه بین ست ها و تکرارها به وسیله تردمیل با شیب دو درصدی اجرا شد. قبل و ده دقیقه بعد از فعالیت، نمونه های خونی جهت اندازه گیری کراتین کیناز(CK)، استروژن، پروژسترون  و هموگلوبین (شیفت پلاسما) جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک آزمون ANCOVA و رگرسیون خطی درسطح آماری 05/0>P و با SPSS23 انجام شد.

افزایش معناداری در سطح سرمی CK و استروژن گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل بعد از فعالیت مشاهده شد (05/0>P). بین سطوح پایه پروژسترون و پاسخ CK ارتباط معناداری وجود داشت (016/0=P). طبق نتایج رگرسیون خطی و با توجه به سطح پایه پروژسترون، پاسخ CK به ورزش شدید قابل پیش بینی بود (8/31%).

با توجه به ارتباط پروژسترون با کاهش پاسخ CK، به نظر می رسد اجرای فعالیت های ورزشی شدید در فازهای قاعدگی با سطوح بالای پروژسترون (فاز مید لوتیال) به منظور کاهش آسیب عضلانی بیشتر در زنان بهتر باشد. با این حال، به دلیل پایین بودن توان پیش بینی پروژسترون (%31.8) به مطالعات بیشتری با تعداد نمونه های بالا نیاز است.