مدل پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس ذهن آگاهی با میانجی گری اضطراب بارداری در زنان باردار

باروری می تواند برای زنان آسیب های روان شناختی مختلفی همانند اضطراب ایجاد نماید. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف ارایه مدل پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس تاب آوری روانی و صمیمیت با همسر با میانجی گری اضطراب بارداری در زنان باردار صورت پذیرفت.

روش پژوهش، توصیفی- همبستگی و تحلیل مسیر بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و مطب متخصصین زنان شهر اهواز در شش ماهه دوم سال 1398 بود. نمونه آماری شامل 400 زن باردار بود که با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه کیفیت زندگی (وار و شربوم، 1992) (QLQ)، پرسشنامه اضطراب بارداری (وندنبرگ، 1990) (PAQ)، پرسشنامه پنج عاملی ذهن آگاهی (بایر و همکاران، 2008) (FFMQ) بود. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل مسیر و آزمون بوت استراپ صورت گرفت.

یافته ها:

 نتایج نشان داد ذهن آگاهی و اضطراب بارداری با کیفیت زندگی دارای رابطه معنادار است (01/0>p). همچنین ذهن آگاهی و اضطراب بارداری بر کیفیت زندگی دارای اثر مستقیم معنادار است (01/0>p). علاوه بر این نتایج بوت استراپ نشان داد که اضطراب بارداری در رابطه ذهن آگاهی با کیفیت زندگی زنان باردار دارای نقش میانجی گری معنادار است (01/0>p). در نهایت مدل از برازش مناسبی برخوردار بود.

نتیجه گیری:

 با توجه به نقش میانجی معنادار اضطراب بارداری لازم است که درمانگران بالینی با بکارگیری روش های درمانی روان شناختی کارآمد، اضطراب بارداری زنان باردار را کاهش دهند.