مقایسه و ارتباط شیوع و شدت آسیب های ورزشی با نوع ژنوتیپ ACTN3 در وزنه برداران مرد نخبه ایرانی

مقدمه:

 تاکنون شواهد متعددی نشان داده اند که عوامل ژنتیکی می‌توانند در سطح عملکرد و یا حساسیت ورزشکاران نسبت به آسیب اثرگذار باشند. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی ارتباط و مقایسه شیوع و شدت آسیب‌های ورزشی با نوع ژنوتیپ ACTN3 در وزنه‌برداران مرد نخبه ایرانی بود.

روش کار:

 در این پژوهش نیمه تجربی30 نفراز وزنه برداران مرد نخبه شرکت نمودند. از پرسشنامه استاندارد ثبت آسیب ورزشی فولر و همکاران (2006) جهت جمع آوری داده ها استفاده شد. همچنین پس از استخراج DNA از نمونه بزاق آزمودنی ها، مراحلPCR و الکتروفورز و نهایتا تترا آرمز بر روی نمونه ها انجام و نوع ژنوتیپ پروتیینACTN3 مشخص گردید. از آزمون آماری کروسکال والیس با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه21 استفاده شد (0/05=α).

نتایج:

تفاوت معناداری بین ژنوتیپ های مختلف در شدت آسیب های گرفتگی، پارگی و کشیدگی عضلانی در مردان نخبه وزنه‌بردار ایرانی (شدت بالاتر آسیب ها در ژنوتیپ هایCT وTT) وجود دارد (0/05>P). در مقابل، بین ژنوتیپهای مختلف در درصد فراوانی انواع آسیبهای ورزشی نواحی مختلف بدن و شدت سایر آسیبهای ورزشی در مردان نخبه وزنه‌بردار ایرانی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (0/05<P).

نتیجه گیری:

 احتمالا وزنه برداران منتخب دارای ژنوتیپCC ژن ACTN3 در ورزش‌های قدرتی و توانی مقاومت بیشتری در مقابل بروز آسیبهای عضلانی ناشی از ورزش داشته که این مسیله ممکن است احتمال موفقیت آنها را در این ورزشها افزایش دهد. این نتایج میتواند در شناسایی افراد مستعد مقاوم در برابر آسیب عضلانی و ارایه برنامه‌های تمرینی اختصاصیتر برای افراد در معرض آسیب های بالاتر در ورزشهایی همچون وزنه برداری مفید واقع شود.