مبانی مسئولیت مدنی شورای شهر و شیوه های جبران خسارت اشخاص

مسولیت مدنی نهادهای عمومی غیردولتی همواره از موضوعات محل بحث و نظر بوده است.در این میان شورای اسلامی شهر به عنوان یکی از عناصر مهم سیستم مدیریت شهری و به عنوان نهاد سیاست گذار و تصمیم گیر در سطح محلی مطرح است که تصمیمات آن می تواندخسارت هایی برای اشخاص دیگربه دنبال داشته باشد.سوال اساسی که در این زمینه مطرح می شود این است که مبانی مسیولیت مدنی شورای شهرچیست و شیوه های جبران خسارت اشخاص به چه صورت است؟مقاله حاضر توصیفی تحیلی بوده وبا استفاده از روش کتابخانه ای به بررسی سوال مورداشاره پرداخته است. نتایج بیانگراین امراست که مسیولیت مدنی شورای شهرمستنط ازقانون مسیولیت مدنی پذیرفته شده و شورا هم بر اساس تصمیمات جمعی به عنوان یک شخصیت حقوقی و اعضاء شورا نیز بر حسب وظایف فردی دارای مسیولیت مدنی است و اگر چه شورای شهر نقش اجرایی ندارد لکن در نتیجه اجرای مصوبات شورای شهر و یا ترک فعل به صورت عدم اقدام در راستای وظایف تعریف شده،به اشخاص دیگر خسارت وارد شود،از باب تقصیر یا ترک فعل مسیولیت دارد.مطالعه مسیولیت مدنی اعضای شوراهای شهر و روستا و شهرداران در نظام حقوقی ایران مبین آن است که،علیرغم پیش بینی برخی موقعیت های خاص در قوانین مصوب، که مسیولیت دولت را منطبق با تیوریهای تقصیر یا خطر پذیرفته است؛در بسیاری از موارد مواجه با اشکال یا خلاء قانونی است.اقتضای عدالت که بر جبران خسارت زیاندیده حکم می کند،تحقق و تثبیت مسیولیت مدنی نوعی و بدون«تقصیر»را که مشابهت با نظریات«خطر»یا«تضمین حق» در حقوق خارجی دارد،به عنوان یک اصل و قاعده اجتناب ناپذیر می سازد.