ادراک پدیدارشناسانه معماری بر اساس تاثیر پذیری از مصالح

هدف این پژوهش ارایه دیدی تقریبا جامع از تاثیر مصالح اصلی طبیعی و قابل رویت معماری و با نگاهی پدیدارشناسانه به آن (از منظر پدیدارشناسانی چون مرلوپونتی) در هویت بخشی به معماری است. روش پژوهش حاضر کیفی است که بر اساس نظریات محققین و معماران مطرح در ارتباط با پدیدار شناسی و ادراک فضا مورد بررسی و مقایسه و تجزیه و تحلیل قرار خواهند گرفت. در بررسی مبانی نظری تحقیق پیش رو ابتدا پدیدارشناسی را از منظر کلیه نظریه پردازان از ابتدای پیدایش آن مورد بررسی قرار گرفته و با بررسی مبانی نظری ارایه شده توسط معمارن نظریه پرداز در زمینه پدیدار شناسی، مفاهیم پدیدار شناسی درحوزه معماری رویکرد قابل استناد به بحث مصالح، جمع بندی شده است. بر اساس یافته های پژوهش حاضر، حس بینایی و سایر حواس به ویژه حس لامسه و ادراکات ذهنی در تعیین مصالح مورد استفاده بسیار حایز اهمیت هستند. همچنین در ارزیابی های این پژوهش این نتیجه حاصل می شود که به جهت هویت دهی مناسب به طراحی معماری، انتخاب مصالح می بایست در نخستین گام های طراحی معماری با توجه به رویکردهای پدیدارشناسی آنها صورت گیرد و توجه به نمادهای مرتبط با هر یک از مصالح و مسایل روان شناختی محیطی آنها نیز در به کارگیری موثرتر آنها در کالبد فضای معماری تاثیر گذار است.