بررسی ماهیت قرارداد پایاپای در حقوق ایران

نویسنده:

حسین رونده* ، محمدحسین بیاتی

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:

قرارداد پایاپای عبارت است از روش مشروط واردات کالا یا خدمات به صدور کالا یا خدمات دیگر به کشور فروشنده و تبادل آنها در مقابل فروش بجای پرداخت ارز خارجی است. در مورد قراردادهای جدید تجارت بین المللی از قبیل قراردادهای پایاپای در فقه و حقوق موضوعه بحثی بعمل نیامده است اما در خصوص ماهیت و اوصاف این نوع قراردادها در فقه و حقوق موضوعه داخلی نهادهای متشابهی از قبیل عقد بیع، عقد معاوضه، جعاله و عقد صلح دیده می شود. این مقاله با بررسی و تحلیل نهادهای حقوقی متشابه به توجیه، تبیین و بررسی این موضوع می پردازد و به این نتیجه منتج می گردد که قراردادهای پایاپای با توجه به دامنه گسترده اصل حاکمیت اراده و آزادی قراردادها در حقوق و نیز با توجه به پذیرش این اصل در فقه، یکی از انواع قراردادهای پذیرفته شده در ماده 10 قانون مدنی می باشد و تراضی طرفین برای لزوم و صحت این قراردادها کافی است. بنابراین، مقاله حاضر نظریه اخیر را مورد پذیرش قرار می دهد.

کلیدواژگان:

قرارداد پایاپای ، ماهیت ، حقوقی ، اصل آزادی قراردادها

زبان:
فارسی
انتشار در:
نشریه جامعه شناسی سیاسی ایران، سال پنجم شماره 11 (پیاپی 27، بهمن 1401)
صفحات:
3791 تا 3807
لینک کوتاه:
magiran.com/p2548779 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
اطلاعات بیشتر
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!
More information