ظرفیت سنجی شبکه های مجازی در فضای اجتماعی و سیاسی ایران (مطالعه موردی اینستاگرام)

به شبکه های اجتماعی در جامعه ایرانی همواره با رویکردی یکسونگرانه پرداخته شده است به طوری که برخی بر مزایای استفاده از این قابلیت فناورانه تاکید نموده و برخی آسیب های آن را برجسته نموده اند. اما مانند دیگر پدیده های اجتماعی نمی توان آثار این پدیده را در حوزه های مختلف یکسان فرض نمود؛ تحقیق پیش رو در پاسخ به چیستی ظرفیت های شبکه های مجازی (اینستاگرام) در فضای اجتماعی و سیاسی ایران این فرضیه را مطرح نموده که هرچند این شبکه ها می توانند آسیب هایی برای جامعه ارزش محور ایرانی در پی داشته باشد اما در فضای اجتماعی و سیاسی می توانند دارای قابلیت های توسعه ای باشد. این تحقیق با رویکردی تکنوریالیستی و در چارچوب نظریه فضای سیاسی تکاچوا ظرفیت های اینستاگرام، به عنوان یکی از شبکه های اجتماعی مجازی پرکاربر در ایران، را در ایجاد اجتماعات سیاسی، بیان نظرات سیاسی و مشارکت در انتخابات سیاسی در ایران با روش توصیفی- تحلیلی بررسی نموده است. نتیجه پژوهش نشان می دهد که این شبکه اجتماعی می تواند از ظرفیت هایی چون ارتقاء کنش بین الاذهانی شهروندان، تساهل و رواداری شهروندی، ظهور گروه های مرجع جدید، تحرک جامعه مدنی با ظهور جامعه گفتگومحور، توسعه روابط اجتماعی و ظهور هویت های سیال، شبکه ارتباط اجتماعی پویا، ارتقاء سطح جامعه پذیری سیاسی، کاهش هزینه های اجتماعی و سیاسی مشارکت و اقتدارگرایی جدید و کنترل اجتماعی برخوردار باشد.