تحلیل جامعه شناختی اشتباه در جنایات در حقوق کیفری ایران

مسیله اشتباه در جنایت از جمله مباحث قابل توجهی است که در حقوق جزا و جرم شناسی اغلب محل اختلاف حقوق دانان و جرم شناسان بوده است. یکی از مسایل فرعی و جانبی رکن روانی جنایات، وقوع اشتباه از ناحیه مرتکب است. در حقوق، اشتباه به طور کلی تصور نادرستی است که آدمی از موضوعی پیدا می کند و بر این تصور افعالی را مرتکب می شود که او را متعهد یا ملتزم سازد. حال، چه بسا اگر در آغاز به این موضوع واقف بود هیچ گاه میل و اراده ی او بر ارتکاب این افعال قرار نمی گرفت. به هرحال ممکن است در فرایند ارتکاب جنایت، اشتباهاتی رخ دهد که در نتیجه نهایی و مآلا در میزان مسوولیت کیفری مرتکب موثر باشد. به هر جهت عدالت کیفری اقتضا دارد که بین کسانی که با خبث طینت و سوءنیت مجرمانه مرتکب عمل خلاف قانون شده با کسانی که در اثر اشتباه یا غفلت بی آنکه خواهان نقض حرمت قانون و آثار آن باشند مرتکب فعلی شده اند که از نظر قانون جرم است تفکیکی قایل شد. محقق در این پژوهش با اتخاذ روش تحلیلی و توصیفی سعی بر آن دارد که به بررسی تاثیر اشتباه در جنایات از منظر جرمشناختی و حقوق کیفری به این موضوع بپردازد.