جغرافیای تاریخی شهرهای گیلان از منظر گردشگری

شهرها از مثصدهای مهم گردشگری هستند. بسیاری از گردشگران در سفرهای گردشگری از آثار و بناهای تاریخی آنها بازدید می کنند. لیکن در بسیاری موارد، از پیشینه ی جغرافیای تاریخی آنها چندان اطلاعاتی ندارند. به همین دلیل به نوعی از ادراکات سطحی درباره ی شهرها بسنده می کنند. شهرها در طول تاریخ از اصلی ترین عرصه های اجتماعی هستند که بسیاری از چالش های تاریخی، سیاسی و فرهنگی در آنها رخ داده است. چه بسا که به دنبال این چالش ها، محل شهرها جابه جا شده، برخی به دنبال حوادث طبیعی و تاریخی، نقش و اهمیت خود را از دست داده اند و چه بسا شهرهایی که به دنبال یک اراده ی سیاسی، اهمیت تازه ای پیدا کرده اند.گیلان از مهم ترین مقصدهای گردشگری ایران است. اما انگیزه ی اصلی گردشگران عمدتا استفاده از جاذبه های طبیعی گیلان است. کمتر کسی می داند که چگونه دو شهر لاهیجان در گیلان بیه پیش و فومن در گیلان بیه پس، که روزگاری مقر حکومت بوده اند، به دنبال یک اراده ی سیاسی، نقش خود را به شهری کوچک، یعنی رشت واگذار کرده اند و یا اینکه از تبدیل یک صیدگاه ساحلی به نام انزلی، چگونه یک شهر بندری و گردشگرپذیر شکل می گیرد و همین شهر پناهگاه مهاجرین رانده شده ی لهستانی، روسی و ارمنی می شود و یا اینکه با محدود شدن روابط سیاسی و اقتصادی ایران و شوروی سابق، بندرکرگانرود از رونق افتاده و ساکنین آن به محل فعلی هشتپر کوچ می کنند که امروز از فعال ترین شهرهای استان است.روش تحقیق به صورت اسنادی و مشاهدات میدانی بوده واز نقشه های تاریخی این شهرها برای تبیین جغرافیای تاریخی آن ها استفاده شده است.این مقاله سعی دارد، شهرهای رشت، لاهیجان، فومن، بندرانزلی و تالش را از منظر جغرافیای تاریخی واکاوی کرده و تحولات فضایی، تاریخی آن ها را با هدف تقویت نگرش عمیق تر آنان به این شهرها به تصویر بکشد. با این امید که این تحقیق بتواند بن مایه ای باشد برای شناخت بهتر و عمیق تراز شهرهای ایران و تبیین ارتباط میان جغرافیای تاریخی، شهر و گردشگری