نگاهی معنا-کاربردشناختی به پیش انگاری در نمایشنامه ارثیه ایرانی
الگوی یول (1996) پیش انگاری ها را به 6 دسته وجودی، واقعی، واژگانی، ساختاری، غیرواقعی و خلاف واقع تقسیم بندی میکند. پیش انگاری ها ساختهایی زبانی هستند که توجه خواننده/شنونده را به خود جلب نمیکنند و در جریان گفتگو بدون بحث پذیرفته میشوند، به کسب اطلاعات در زمینه های مختلف کمک میکنند و این مهم در نمایشنامه از آن جهت که به شخصیت پردازی و پیشبرد طرح نمایشنامه کمک میکند، حایز اهمیت است. در پژوهش حاضر نگارنده با بررسی پیش انگاری های موجود در نمایشنامه ارثیه ایرانی، در پی آن است که نشان دهد فرادستی و فرودستی در استفاده از پیش انگاری ها موثر بوده و اعضای خانواده فرادست از پیش انگاری های ساختاری برای استنطاق، کسب و یا تکمیل اطلاعات خویش و اعضای خانواده فرودست بیشتر از پیش انگاری واژگانی و در راستای شخصی تپردازی خود و دیگران و پیشبرد طرح نمایشنامه استفاده میکنند. علاوه بر این، بین زنان و مردان در استفاده از پیش انگاری تفاوت وجود دارد و مردان بیشتر از زنان از انواع آن استفاده میکنند؛ این تفاوت در پیش انگاری واقعی بیشتر نمایان است و به این دلیل است که شخصیتهای مرد اطلاعات خود را مستقیم و بدون حاشیه روی ذکر میکنند. این پژوهش با بررسی معناشناختی وکاربردشناختی پیش انگاری ها در حوزه شخصیت پردازی و پیشبرد طرح داستان نمایشنامه، پژوهشی نو و بدیع به شمار میآید.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.