اثر تمرینات مقاومتی با تراباند بر سطوح سرمی نترین -1 و شاخص مقاومت به انسولین در زنان دارای اضافه وزن و چاق غیرفعال

هدف :

چاقی با تغییر در تعادل پروتیین های درگیر در متابولیسم گلوکز در بروز مقاومت به انسولین نقش داشته و تمرینات ورزشی می تواند با تاثیر بر چاقی، هموستاز گلوکز را بهبود بخشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین مقاومتی با تراباند بر سطوح سرمی نترین -1 و شاخص مقاومت به انسولین در زنان غیرفعال دارای اضافه وزن و چاق بود.

روش شناسی: 

20 زن چاق (شاخص توده بدنی 01/3±01/32 کیلوگرم بر مترمربع، 43/3±9/44 سال) به طور تصادفی در دو گروه تمرین مقاومتی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تجربی در هشت هفته تمرین مقاومتی با تراباند، چهار جلسه در هفته شرکت کردند. خونگیری جهت اندازه گیری شاخص های خونی مورد نظر قبل و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس در سطح معنی داری کمتر از 05/0 انجام گرفت.

بین سطوح سرمی نترین-1 (024/0=P) و انسولین (008/0=P)، شاخص مقاومت به انسولین (009/0=P)، وزن (001/0=P) و درصد چربی بدن (001/0=P) در دو گروه کنترل و تمرین تفاوتی معنی دار وجود داشت.

تمرین مقاومتی با تراباند احتمالا با افزایش سطح سرمی نترین-1 می تواند موجب کاهش مقاومت به انسولین در زنان دارای اضافه وزن و چاق غیرفعال شود.