تاثیر امولسیون چربی داخل وریدی بر پیامد بیماران با مسمومیت با فسفید آلومینیوم

با توجه به قدرت کشندگی بالای آلومینیوم فسفید و نبود آنتی‌دوت جهت درمان، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر چربی داخل وریدی بر پیامد بستری بیماران مسمومیت با قرص برنج انجام شد.

 در این مطالعه مقطعی-تحلیلی، بیماران بالای 18 سال مبتلا به مسمومیت با قرص برنج مراجعه کننده به بخش اورژانس برای تعیین خصوصیات و پیامدهای بیماران و همچنین تاثیر چربی داخل وریدی بر پیامد بستری بیماران در یک دوره شش ساله بررسی شدند. جهت جمع‌آوری داده های پژوهش، از فرم جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. بیماران تحت درمان با دو نوع رژیم درمانی استاندارد و رژیم استاندارد+چربی داخل وریدی قرار گرفتند. تغییرات نوار قلب، کسر خروجی (EF) قلب و پیامد بستری (مرگ یا ترخیص) توسط پژوهشگران بررسی شد.

 تعداد 16 بیمار تحت رژیم درمانی استاندارد و 3 بیمار تحت ترکیب رژیم درمانی استاندارد+امولسیون چربی داخل وریدی قرار گرفتند. بین دو گروه تحت درمان از نظر سن، تعداد قرص مصرفی، فاصله زمانی از مصرف تا شروع درمان، فشارخون سیستولیک، ضربان قلب، اشباع اکسیژن و گازهای خونی شریانی، اختلاف معناداری وجود نداشت و فقط بیماران در دو گروه از نظر فشارخون دیاستولیک اختلاف معناداری داشتند (0/01=P). در گروه رژیم چربی، تمام موارد تغییر نوار قلب از نوع تاکی کاردی سینوسی بود در حالی که در رژیم استاندارد، 4/87 درصد تاکیکاردی سینوسی، 3/6 درصد موارد تاکی‌کاردی بطنی و 3/6 درصد انقباض زودرس دهلیزی مشاهده شد. هر سه بیمار گروه رژیم چربی فوت شدند (100 درصد مرگ‌ومیر) و میزان مرگ‌ومیر در گروه رژیم استاندارد 5/87 درصد بود.

 استفاده از امولسیون چربی داخل وریدی رویکرد درمانی جدیدی در مواجهه بالینی با مسمومیت با قرص برنج بوده که مطالعات در این زمینه محدود است. انجام مطالعات به صورت کارآزمایی بالینی با حجم نمونه کافی به عنوان اهداف پژوهشی آتی توصیه می شود.

 با توجه به مرگ‌ومیر و شیوع بالای مسمومیت با قرص برنج در ایران، وجود یک آنتی دوت مناسب بسیار ضرورت دارد. استفاده از امولسیون چربی داخل وریدی شاید بتواند در کاهش مرگ‌ومیر این بیماران موثر واقع شود.