تبیین مدل روابط ساختاری گرایش به روابط فرازناشویی براساس ذهنیت طرحواره ای؛ نقش واسطه ای سبک دلبستگی

هدف از پژوهش حاضر تبیین مدل روابط ساختاری گرایش به روابط فرازناشویی بر اساس ذهنیت طرحواره ای؛ نقش واسطه ای سبک دلبستگی بود.

طرح پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه زنان و مردان متاهل 20 تا 50 سال شهر تهران در سال 1400 (سابقه ازدواج بالای دوسال) بود. روش نمونه گیری پژوهش از نوع در دسترس هدفمند و حجم نمونه 229 نفر (206 زن و 23 مرد) بود. پرسشنامه های مورد نظر پژوهش، پرسشنامه روابط فرازناشویی بشیرپور و همکاران (1397)، ذهنیت طرحواره ای یانگ (2001) و پرسشنامه دلبستگی کولینز و رید (1990) بود. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد.

نتایج پژوهش نشان داد که مدل ساختاری پژوهش با داده های گردآوری شده برازش دارد (01/0> P). همچنین مشخص شد سبک های دلبستگی دوسوگرا و ایمن به صورت مثبت و معنادار رابطه بین ذهنیت طرحواره ای و گرایش به روابط فرازناشویی را میانجیگری می کنند (01/0> P).

بنابراین می توان اینطور نتیجه گرفت که ذهنیت های طرحواره ای و سبک دلبستگی می تواند در تعیین مداخلات در حوزه زوج درمانی و روابط فرازناشویی برای روانشناسان و مشاوران مفید باشد.