اثربخشی مداخلات روانشناسی مثبت گرا بر افزایش نشاط و رضایت از زندگی در دانشجویان دانشگاه هنر

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مداخلات روانشناسی مثبتگرا برافزایش نشاط و رضایت از زندگی در دانشجویان دانشگاه هنر بود. طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیهی دانشجویان دانشگاه هنر در سال 1399 بود.

از این جامعه 60 نفر به شیوهی در دسترس انتخاب شدند و به شیوهی تصادفی ساده به دو گروه 30 نفره آزمایش (یک گروه مداخله درمان هیجان مدار) و کنترل گمارده شدند. برای جمعآوری داده ها از پرسشنامه های رضایت از زندگی دینر و پرسشنامه نشاط آکسفورد استفاده شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس تک متغیره با استفاده از نرم افزار Spss26 استفاده شد.

بر اساس نتایج پژوهش، میانگین و انحراف استاندارد متغیر نشاط پس از مداخله در گروه های آزمایش و کنترل به ترتیب 58/50، 1/59 و 52/99، 1/73 و میانگین و انحراف استاندارد متغیر رضایت از زندگی پس از مداخله در گروه های آزمایش و کنترل به ترتیب 29/08، 1/26 و 24/14، 1/16 محاسبه گردید. همچنین نتایج تحلیل کوواریانس نتایج نشان داد که مداخلات روانشناسی مثبتگرا بر متغیرهای نشاط و رضایت از زندگی دانشجویان دختر و پسر موثر بوده است

بنابراین مشاوران و روانشناسان با استفاده از مداخلات روانشناسی مثبتگرا میتوانند نشاط و رضایت از زندگی دانشجویان را بهبود بخشند.