بررسی نقش ساختاری آموزش هوشمند در ایجاد و توسعه سرمایه اجتماعی

اعتبار جهانی و توسعه ملی در هر جامعه ای ریشه در اصول آموزشی و اجتماعی آن دارد. همچنین پدیده جهانی شدن تحولات فناوری نیز به طور هم زمان منجر به دگرگونی و هوشمندی در آموزش شده و بحث توسعه سرمایه اجتماعی در سطح کلان و در سطح خرد در درون سازمان های آموزشی مطرح شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ساختاری آموزش هوشمند بر ایجاد و توسعه سرمایه اجتماعی، با بکارگیری روش تحقیق کیفی از نوع مرور نظام مند، در به روزترین ادبیات مرتبط می باشدوجامعه آماری آن شامل: تجارب و پژوهش های صورت گرفته در زمینه آموزش هوشمند و سرمایه اجتماعی است. تحلیل داده ها بااستفاده از روش فراترکیب و از طریق مرور سیستماتیک مبتنی بر  تجمیع کدهای احصاشده شامل 34 کد در بخش ویژگی ها، 28 کد در بخش فناوری، 5 کد در بخش عوامل توانمندساز و تسهیلگر و 11 خوشه در آموزش هوشمند می باشد. بر اساس نتایج حاصله ارتباط دوجانبه میان هر دو مولفه به توسعه آموزش هوشمند و سرمایه اجتماعی منتهی می شود.