مقایسه ی میزان تحلیل خارجی اپیکالی ریشه دندان های خلفی دائمی درمان ریشه شده و وایتال بعد از درمان ارتودنسی

یکی از نگرانی هایی که در مورد درمان ارتودنسی وجود دارد، تحلیل خارجی اپیکالی ریشه می باشد. از این رو هدف از این تحقیق مقایسه ی میزان تحلیل خارجی اپیکالی ریشه ی دندان های خلفی دایمی اندو شده و وایتال بعد از درمان ارتودنسی است.

در این مطالعه مشاهده توصیفی- تحلیلی، 112 ریشه دندان از 28 بیمار در محدوده سنی20 تا 30مراجعه کننده به بخش ارتودنسی دانشگاه آزاد اصفهان که در یک سمت فک دارای یک دندان خلفی درمان ریشه شده و در طرف مقابل همان دندان را به صورت وایتال داشتند انتخاب شدند.ریشه های دندان مولر اول و دوم ماگزیلا (مزیوباکال و دیستوباکال)، ریشه های دندان مولر اول و دوم مندیبل (مزیال ودیستال) بررسی شدند. دورادیوگرافی پانورامیک، قبل از شروع درمان و حداقل یک سال پس از شروع درمان تهیه گردید و نسبت طول ریشه به طول تاج اندازه گیری شد. داده ها با آزمون های آماری من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند.

تفاوت معناداری در میزان تحلیل خارجی ریشه های دیستالی (0/001=p) و مزیالی (0/001>p) بین دندان های اندو شده و وایتال مقابل مشاهده شد ولی بین ریشه های دیستوباکال و مزیوباکال دندان های خلفی دایمی وایتال فک بالا (0/499=p) ، اندو شده فک بالا(0/249=p) ،ریشه های مزیال و دیستال دندان های خلفی دایمی وایتال فک پایین (0/398=p) ، اندو شده فک پایین(0/193=p) مشاهده نشد.در مقایسه ی فک بالا و پایین،تفاوت معناداری در میزان تحلیل خارجی ریشه های مزیالی دندان های وایتال (0/075=p.)،ریشه های مزیالی(0/243=p.) و دیستالی(0/324=p.) دندان های اندو شده مشاهده نشد ولی تفاوت معناداری در ریشه های دیستالی در دندان های وایتال مشاهده شد.(0/014=p)که تحلیل در ریشه ی دیستالی فک بالا بیشتر از فک پایین مشاهده گردید.

میزان تحلیل اپیکالی خارجی ریشه پس از درمان ارتودنسی در دندان های خلفی درمان ریشه شده کمتر از دندان های وایتال بود.