پایا، هیبرید جدید ذرت با مقاومت نسبی به بیماری سیاهک و عملکرد دانه و علوفه مناسب

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:

هیبرید ذرت سینگل کراس پایا حاصل تلاقی K47/2-2-1-2-2-1-1-1×K18 می ‏باشد. این رقم در آزمایش مقایسه عملکرد مقدماتی سال 1392 در چهار منطقه با عملکرد دانه 11/47 تن در هکتار، در آزمایش نیمه نهایی سال1393در هفت منطقه با میانگین عملکرد دانه 10/58 تن در هکتار، در آزمایش نهایی سال‏های 1394و 1395 در13 منطقه با میانگین عملکرد دانه 10/96 تن در هکتار و در آزمایش نهایی سال‏ های 1396 و 1397 در10 منطقه، با میانگین عملکرد دانه 11/33 تن در هکتار برتری خود را در مقایسه با شاهد سینگل کراس 704 به ‏ترتیب با میانگین عملکرد دانه 9/34، 9/46، 10/72و 11/04  تن در هکتار در آزمایش‏ های مقایسه عملکرد مقدماتی، نیمه نهایی، نهایی سال‏ های 1394و 1395و نهایی سال‏ های 1396 و 1397 نشان داد. در آزمایشات تحقیقی- ترویجی در هشت منطقه، هیبرید جدید با متوسط عملکرد دانه 9/98 تن درهکتار، در مقایسه با رقم شاهد 704 با عملکرد دانه8/50 تن درهکتار، 17/41 درصد افزایش عملکرد دانه نسبت به رقم شاهد نشان داد. نتایج آزمایش نهایی مقایسه عملکردعلوفه طی سال های 1396 و 1397 در پنج منطقه نشان داد که هیبرید پایا با بالاترین میانگین عملکرد علوفه ‏تر با 80/1 تن درهکتار، نسبت به رقم شاهد 704 با میانگین تولید 75/9 تن درهکتار برتری داشت. ارزش نسبی علوفه (RFV) در هیبرید پایا (250/7) به مراتب بیشتر از هیبرید شاهد 704 (179/5) بود. در آزمایش‏ های تحقیقی- ترویجی انجام شده در سال 1396 در مناطق کرمانشاه، روانسر و مرودشت، هیبرید پایا با عملکرد علوفه‏ تر 93/85 تن درهکتار نسبت به رقم شاهد 704 با عملکرد علوفه 75/87 تن در هکتار، به میزان2613 درصد برتری داشت. هیبرید جدید در مقایسه با هیبرید 704، از نظر عملکرد، پایداری و همچنین سرعت کاهش رطوبت دانه بعد از رسیدگی فیزیولوژیکی برتری داشت و مهم ترین مزیت آن مقاومت نسبی به بیماری سیاهک و آلودگی کمتر آن در مقایسه با هیبرید حساس 704 بود. همچنین واکنش هیبرید جدید پایا و شاهد 704 به بیماری پوسیدگی فوزاریومی بلال نیمه مقاوم می ‏باشد. به طورکلی هیبرید پایا مناسب کشت برای مناطق کرج، شیراز، مشهد، کرمانشاه، مغان، میاندوآب، دزفول، ارزوییه کرمان و جیرفت می‏ باشد.

زبان:
فارسی
صفحات:
149 تا 163
لینک کوتاه:
magiran.com/p2559751 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!