اثر محافظتی سطوح مختلف عصاره هیدروالکلی سیر برسطح لیپیدپراکسیداسیون و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان ناشی از مصرف دلتامترین در سرم موش صحرایی

مطالعه حاضرجهت تعیین نقش حفاظتی آنتی اکسیدانی عصاره سیر در صدمات ناشی از دلتامترین بر فراسنجه های سرمی موش های صحرایی با پنج تیمار و شش تکرار انجام شد. در این آزمایش این طور فرض شد که عصاره هیدروالکلی سیر به دلیل داشتن خواص آنتی اکسیدانی بالقوه و داشتن ترکیبات سیستیینی می تواند صدمات ناشی از مصرف سم دلتامترین را کاهش داده و برسطح لیپید پراکسیداسیون و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان اثرات مثبتی داشته باشد. به همین جهت آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی طراحی شد. تیمارها شامل 1- شاهد، 2- شم، 3-دلتامترین 10 میلی گرم، 4- دلتامترین به اضافه 20 میلی گرم عصاره سیر و 5- دلتامترین به اضافه 40 میلی گرم عصاره سیر بود. آنالیز واریانس داده ها و مقایسه میانگین ها توسط آزمون چند دامنه ای دانکن انجام شد. شاخص های آنتی اکسیدانی، آنزیم های کبدی و مارکرهای آنزیمی و بیوشیمیایی اندازه گیری شدند. سطح TAC (ظرفیت آنتی اکسیدانی کل) و GSHP (گلوتاتیون پراکسیداز) در گروه دلتامترین نسبت به شاهد کاهش معنی داری یافت (0/05>P) اما با تزریق عصاره سیر، سطح فعالیت این دو به طور معنی داری افزایش یافت (0/05>P). نتایج نشان داد که سطح  MDA (مالون دی آلدیید)،  آنزیم کاتالاز (CAT) و گلوتاتیون اس ترانسفراز (GST) در گروه دلتامترین نسبت به شاهد به طور معنی داری افزایش یافت (0/05>P) و تزریق عصاره سیر در هر دو مقدار (20 و 40 میلی گرم) به طور معنی داری سبب کاهش سطح این شاخص ها در مقایسه با گروه دلتامترین گردید. با اندازه گیری آنزیم های کبدی مشخص گردید که سطح فعالیت آنزیم ها (ALT ،AST ،ALP و LDH) پس از دریافت سم افزایش و پس از دریافت عصاره به طور معنی داری کاهش یافتند (0/05>P). میزان کراتینین در گروه دلتامترین نیز افزایش معنی داری نسبت به گروه شاهد داشت که پس از تیمار شدن موش ها با عصاره به صورت معنی داری کاهش یافت (0/05>P). می توان نتیجه گرفت که با انجام آزمایشات حاضر نقش حفاظتی سیر در برابر مسمومیت های حاصل از دلتامترین در موش های صحرایی تایید می شود.