تحلیل ادراک از خطر سلامتی آفت‏کش‏های شیمیایی و استفاده از تجهیزات حفاظت فردی، میان کشاورزان ذرت‏کار استان اردبیل

هدف تحقیق، تحلیل ادراک از خطر سلامتی آفت‏کش‏های شیمیایی و استفاده از تجهیزات حفاظت فردی، میان کشاورزان بود. مطالعه مقطعی، میان کشاورزان ذرت‏کار استان اردبیل (N=1507) انجام شد که با نمونه‏گیری چند مرحله‏ای و‏ با کمک جدول بارتلت و همکاران، حجم نمونه از سه شهرستان پارس آباد، مشگین شهر و بیله‎ سوار تعیین شد (n=306). ادراک کشاورزان از خطر سلامتی آفت‏کش‏ها، توسط تکنیک شاخص ترکیبی (CI)، بر اساس سه شاخص اصلی درک از میزان مصرف سم، شدت سمیت و خطرناکی درک شده از آفت‏کش و درک از تعداد تجهیزات حفاظت فردی مورد استفاده برای آفت‏کش ارزیابی شد. سپس گروه‏های کشاورزان، بر اساس شاخص ترکیبی مورد تحلیل قرار گرفتند. مطابق یافته ‏ها، استفاده از چکمه در اولویت اول و عینک محافظ در اولویت آخر استفاده از تجهیزات حفاظت فردی بود. بین ادراک از خطر سلامتی و استفاده از تجهیزات حفاظت فردی همبستگی معنی‏داری وجود داشت؛ ولی ادراک سلامتی، الزاما با درجه سمیت آفت‏کش‎ها مطابقت نداشت. مطابق نتایج شاخص ترکیبی، علف‏کش توفوردی خطرناک‏ترین آفت‏کش‎ برای کشاورزان محسوب می‏شد. همچنین، مهم‏ترین متغیرهای متمایزکننده ادراک از خطر سلامتی، به ترتیب، هنجار ذهنی، سابقه شرکت در دوره های آموزشی و اندازه مزرعه بود. با وجود شکاف بالای ادراکی و آموزشی درباره خطرات سلامتی آفت‏کش‏ها، توجه ویژه به روش‏های آموزشی گروهی، بازخوردهای مداوم آموزشی، جلب مشارکت معتمدان محلی و کشاورزان ماهر و استفاده از رسانه‏ های محلی و بروشورهای هشداردهنده می‏تواند بر بهبود ادراک از خطر سلامتی کشاورزان (به ویژه خرده مقیاس) موثر باشد.