تحلیل انواع کارایی توام با ریسک تولید گندم در منطقه سیستان

گندم یکی از محصولات مهم زراعی منطقه سیستان است که علاوه بر سطح زیر کشت بالا، نقش بسزایی در اقتصاد این منطقه دارد. بررسی کارآیی این محصول می تواند نقشی به سزا در راستای افزایش تولید آن داشته باشد از این رو در پژوهش حاضر به بررسی انواع کارایی توام با ریسک تولید پرداخته شده است. برای تحقق اهداف مذکور، از روش تحلیل مرزی تصادفی (SFA) استفاده شد. اطلاعات و داده های مورد نیاز از طریق تکمیل پرسشنامه در 3 شهرستان زابل، زهک و هیرمند از 250 بهره بردار گندم در سال زراعی 1399- 1398 جمع آوری شد.نتایج نشان داد در روش تحلیل مرزی تصادفی با در نظر گرفتن 3 نوع کارآیی، شهرستان زهک با مقدار 87 و 47 درصد بیش ترین کارآیی فنی و اقتصادی و شهرستان هیرمند با مقدار 58 درصد بیش ترین کارایی تخصیصی را داشته اند. نتایج تحلیل ریسک تولید نشان داد که نهاده دفعات آبیاری در هر سه شهرستان مذکور آثار منفی بر ریسک تولید داشته است. نتایج حاصل از تخصیص اقتصادی و تخصیصی نشان می‎دهد که آشنایی کشاورزان با اصول و فنون تولید علمی و نحوه مدیریت صحیح منابع و عوامل تولید در حد قابل قبولی نیست، بنابراین، توصیه می شود برگزاری دوره های آموزشی و ترویجی مناسب باعث آشنایی کشاورزان با نحوه استفاده بهینه از عوامل تولید و در نهایت منجر به بهبود کارایی فنی، تخصیصی و اقتصادی گندم کاران خواهد شد. با توجه به اینکه نهاده آب یک نهاده ریسک کاهنده است، استفاده از فناوری های جدید آبرسانی و روش های به زراعی با توجه به شرایط آب و هوایی منطقه توصیه می شود.