تاثیر نوع گروه بندی و نوع مداخله در ارزشیابی پویای گروهی بر بهبود مهارت شنیداری فراگیران زبان انگلیسی ایرانی

ارزیابی پویا که مبتنی بر مفهوم حوزه تقریبی رشد ویگوتسکی است، یکپارچگی ارزیابی و آموزش از طریق مداخله را در مرکز توجه خود دارد. ارزیابی پویا یا به صورت فردی و یا به صورت جمعی اجرا می شود. در ارزیابی پویا-گروهی که توسط پوهنر (2009) معرفی شد، زبان آموزان به شکل همزمان در معرض مداخله قرار می گیرند. مساله ایی که به طور گسترده در ارزیابی گروهی نادیده گرفته شده، همگنی و ناهمگنی فراگیران زبان انگلیسی در حین مداخله است. این پژوهش، کوشید تا تاثیر ارزیابی پویا-گروهی بر توانایی درک شنیداری فراگیران زبان انگلیسی همگن و ناهمگن را مورد بررسی قرار دهد. همچنین این پژوهش بر آن است تا دریابد آیا دو نوع مداخله کارشناس-تازه کار و همتا-به-همتا در ارزیابی پویا-گروهی می تواند تاثیر متفاوتی بر کنترل درک شنیداری فراگیران زبان انگلیسی همگن و ناهمگن داشته باشد. به همین منظور، 80 فراگیر زبان انگلیسی سطح متوسط به عنوان شرکت کننده انتخاب شدند. آن ها، بر مبنای مهارت زبانی شان در دو گروه 40 نفری زبان آموزان همگن و ناهمگن قرار گرفتند. سپس، هر گروه به دو گروه آزمایش تقسیم شدند. شرکت کننده ها در همه گروه ها، در سه جلسه شنیداری شرکت کردند. برای مداخله، به شرکت کننده ها از طریق انواع مداخله کارشناس- تازه کار و همتا-به-همتا کمک شد. برای یافتن تاثیر اصلی و تعاملی نوع گروه و مداخله در ارزیابی  پویای گروهی، نمره های پس آزمون از طریق تحلیل واریانس دوطرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که هم نوع گروه و هم نوع مداخله، تاثیر اصلی و تعاملی بر درک شنیداری زبان آموزان دارند. همچنین، از یک آزمون تعقیبی برای مقایسه تفاوت میانگین بین گروه ها، هم بهره گرفته شد.