اعتبار یابی و اثربخشی بسته توانمندسازی روانشناختی زنان بر سلامت روان و تاب آوری در همسران جانبازان

محدودیت های جانبازان عمدتا مشکلاتی را برای همسران ایجاد می کند که بر سلامت جسمی و روانی آن ها اثرات منفی دارد.

این پژوهش با هدف اعتبار یابی و اثربخشی بسته توانمندسازی روانشناختی زنان بر تاب آوری و سلامت روان در همسران جانبازان انجام شد.

روش پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر دربرگیرنده کلیه همسران جانبازان تحت پوشش بنیاد شهید و امور ایثارگران شهرستان لردگان در سال 1400 بودند. اعضای نمونه به صورت جایگزینی تصادفی ساده در گروه های آزمون و گروه کنترل قرار گرفتند؛ بدین ترتیب در هر گروه تعداد 15 نفر حضور داشت. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلیر بوده است. برنامه توانمندسازی روانشناختی در 12 جلسه 90 دقیقه ای در طی شش هفته (هفته ای دو جلسه) اجرا شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره، آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی حداقل تفاوت معنادار استفاده شد. سطح معناداری در پژوهش حاضر 0/05 در نظر گرفته شد.

نتایج نشان داد برنامه توانمندسازی روانشناختی زنان تاثیر معناداری در بهبود تاب آوری و سلامت روان همسران جانبازان دارد (0/05>P). افزون بر این، نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد بهبودی ایجاد شده توسط بسته توانمندسازی روانشناختی زنان بر تاب آوری و سلامت روان در مرحله پیگیری نیز پایدار بود (0/05<P).

در چارچوب یافته های پژوهش حاضر پیشنهاد می شود برنامه توانمندسازی روانشناختی به طور ثابت توسط بنیاد شهید و امور ایثارگران جهت بهبود سلامت همسران جانبازان اجرا شود.