تاثیر مولفه های سازمان نظم آشوب بر قابلیت یادگیری سازمانی کارکنان در سازمان های دانش محور

سازمان نظم آشوب، ترکیبی پیچیده و پویا از عناصر متعددی است که موجودیت کلی را ایجاد می کند و رفتار آن ضمن این که غیرقابل پیش بینی (آشوب ناک) است، در عین حال دارای الگو (منظم) نیز است. سازمان هایی که در شرایط کنونی فعالیت می کنند، محیط های رقابتی و متلاطم را تجربه کرده و برای حفظ حیات خود ناگزیرند ویژگی های سازمان نظم آشوب را پیدا کنند. یادگیری سازمانی یکی از این روش هاست که مجموعه سازوکارها و فرآیندهایی است که در درون سازمان به منظور تحقق یادگیری به کار گرفته شده است.

روش پژوهش:

 پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی-پیمایشی از نوع کاربردی است که باهدف سنجش تاثیر مولفه های سازمان نظم آشوب بر قابلیت یادگیری سازمانی کارکنان در سازمان های دانش محور انجام شده است. محدوده مورد مطالعه، کارکنان سازمان ارتباطات سیار شهر تهران و تعداد نمونه آماری 85 نفر است. گردآوری داده ها از طریق پرسش نامه انجام شده است. تحلیل داده ها نیز با استفاده از روش معادلات ساختاری و نرم افزار لیزرل انجام شده است.

یافته ها نشان می دهد که حدود 81 درصد از تغییرات قابلیت یادگیری سازمانی را می توان با مولفه های سازمان نظم آشوب در محیط کار تبیین کرد.

نتایج به دست آمده مبین آن است که مولفه های پذیرش نوآوری، ساختار بی قواره و عدم قطعیت سازمان نظم آشوب بر قابلیت یادگیری سازمانی موثر هستند. محیط نظم آشوب دارای تسهیل کننده هایی است که یادگیری را افزایش می دهد و باعث حداکثر رساندن یادگیری در سازمان می شود.