روند شناسایی سطوح کلیدی سکانسی ازطریق تفسیر نمودار گاما، مطالعات موردی از سازند سروک و فهلیان در ناحیه دشت آبادان و شمال غربی خلیج فارس

نمودار گاما به دلیل پیوستگی داده‎‍ها، فراهم بودن در عموم چاه های حفاری شده در میدان و ارتباط مشخص با تحولات حوضه رسوبی و تغییرات رخساره ای، عدم قطعیت‎‍های همراه را در ارایه مدل‎‍های چینه‎‍نگاری سکانسی کاهش می‎‍دهد. سازند فهلیان با سن کرتاسه پیشین و کربنات های سازند سروک با سن کرتاسه پسین، از سنگ مخزن‎‍های مهم در جنوب غرب ایران و خلیج فارس محسوب می شوند. این مطالعه کاربرد نمودار‎‍های آنالیز فیلتر خطای تجمعی دینامیکی گاما (D-INPEFA) و انحراف معیار تجمعی گاما (NCGDL) را در شناسایی و انطباق سکانس‎‍های رسوبی در دو میدان نفتی مهم در دشت آبادان و شمال غرب خلیج فارس بررسی می‎‍کند. در گام اول، سکانس‎‍ها با استفاده از نتایج مطالعات پتروگرافی و توصیف مغزه‎‍ها تفکیک شد. بر این اساس، چهار سکانس رده سوم در سازند سروک و سه سکانس رده سوم در سازند فهلیان شناسایی شد. در گام دوم، براساس نقاط عطف منحنی‎‍های D-INPEFA و NCGDL جدایش‎‍های مثبت و منفی در تمام چاه‎‍های بررسی شده تعیین شد. با هدف بررسی ارتباط سطوح مشخص شده ازطریق منحنی D-INPEFA با سکانس‎‍های مشخص شده ازطریق تلفیق اطلاعات زمین شناسی، مشاهده شد که عموما تغییرات مثبت (PB) منطبق بر سطوح سکانسی (SB) و در مقابل تغییرات منفی (NB) همراه با سطوح حداکثر غرقابی (MFS) مشاهده می شود. در مقابل، روند تغییرات نقاط عطف منحنی نمودار NCGDL در مقایسه با نمودار D-INPEFA کاملا متضاد است. به عبارت دیگر، سطوح مثبت (PS) همراه با سطوح MFS و سطوح منفی (NS) در سطوح SB رخ می‎‍دهد. نتایج نشان داد روش تلفیقی استفاده شده به صورت ساده و کارآمد می‎‍تواند در شناسایی سطوح کلیدی سکانسی در مطالعات زیرسطحی مشابه در دیگر مخازن کربناته و ماسه سنگی استفاده شود.