تاثیر سطح دانش و نگرش درباره کووید 19 بر پریشانی روانشناختی و انزوای اجتماعی دانشجویان دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تبریز

بیماری همه گیر کووید 19 همه افراد از جمله دانشجویان را تحت تاثیر قرار داده است. کووید 19 به دلیل پیامدهای مربوط به سلامت، اقتصاد و زندگی فردی با عوامل استرس زای روانشناختی متعددی همراه و ممکن است موجب پریشانی روانشناختی و انزوای اجتماعی شود. هدف این مطالعه بررسی تاثیر سطح دانش و نگرش به کووید 19 بر پریشانی روانشناختی و انزوای اجتماعی دانشجویان بود. این پژوهش مطالعه ای مقطعی و بر اساس هدف از نوع کاربردی و از نظر روش جزو تحقیقات توصیفی بود که به صورت پیمایشی انجام شد. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 1399-1400 بودند (383 نفر). برای تعیین حجم نمونه از فرمول حجم نمونه کوکران استفاده و با توجه به نتیجه، حداقل تعداد نمونه مورد نیاز 192 نفر برآورد شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بود که از 11 تا 16 آذر، 200 دانشجوی رشته تربیت بدنی دانشگاه تبریز در پرسشنامه آنلاین شرکت کردند. این پرسشنامه شامل اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه استاندارد سطح دانش و آگاهی درباره کووید 19 ماهشواری و همکاران (2020)، پرسشنامه استاندارد نگرش به کووید 19 الحنوای و همکاران (2020)، پرسشنامه استاندارد پریشانی روانی کسلر (2003) و پرسشنامه استاندارد انزوای اجتماعی مدرسی یزدی (1393) بود. یافته ها نشان داد که در متغیر سطح دانش و آگاهی، افراد با سن بالا، زنان نسبت به مردان، افراد متاهل نسبت به مجرد و دانشجویان دکتری نسبت به سایر مقاطع، سطح دانش و آگاهی بالاتری به کووید 19 داشتند. در متغیر سطح نگرش، افراد با سن بالا، زنان نسبت به مردان، افراد مجرد نسبت به متاهل و دانشجویان کارشناسی نسبت به سایر مقاطع، سطح نگرش بالاتری به کووید 19 داشتند. در متغیر پریشانی روانشناختی، افراد با سن پایین، زنان نسبت به مردان، افراد مجرد نسبت به متاهل و دانشجویان دکتری نسبت به سایر مقاطع، پریشانی روانشناختی بالاتری داشتند. در متغیر انزوای اجتماعی نیز افراد با سن پایین، زنان نسبت به مردان، افراد مجرد نسبت به متاهل و دانشجویان کارشناسی نسبت به سایر مقاطع، انزوای اجتماعی بالاتری داشتند. آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد که رابطه معکوس و معنا دار بین سطح دانش و سطح نگرش به کووید 19 با پریشانی روانشناختی و انزوای اجتماعی وجود دارد. همچنین مشخص شد که سطح دانش درباره کووید 19 و سطح نگرش به آن بر پریشانی روانشناختی و انزوای اجتماعی اثر معنا دار دارد. بنابراین، بهتر است که رفتارهای پیشگیرانه در سطح جامعه به منظور کنترل اپیدمی کووید 19 در نظر گرفته شود و این موضوع مد نظر سیاستگذاران و مسیولان بهداشتی قرار بگیرد.