رابطه هوش معنوی با رضایت از زندگی و سلامت عمومی در پرستاران زن

هوش معنوی یکی از انواع هوش است که مفاهیم هوش و معنویت را در مفهوم جدیدی ترکیب می کند. به نظر می رسد که افراد دارای هوش معنوی بالاتر از نظر سلامت روانی و رضایت از زندگی وضعیت بهتری دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش معنوی با رضایت از زندگی و سلامت عمومی در پرستاران زن کرمانشاه بود. در این مطالعه تحلیلی- مقطعی 109 نفر از پرستاران مونث بیمارستان های کرمانشاه به روش نمونه گیری در در دسترس انتخاب شدند و پرسش نامه های هوش معنوی (SIS)، مقیاس رضایت از زندگی (SWSL) و پرسش نامه سلامت عمومی (GHQ-28) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 و روش های آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین زیر مقیاس درک و ارتباط با سرچشمه هستی هوش معنوی با رضایت از زندگی (01/0>p) همبستگی مثبت و معنادار و با سلامت عمومی (01/0>p) و زیر مقیاس های آن همبستگی منفی و معنادار وجود دارد. بین زیر مقیاس زندگی معنوی یا اتکا به هسته درونی هوش معنوی با رضایت از زندگی (01/0>p) همبستگی مثبت و معنادار و با سلامت عمومی (01/0>p) و زیر مقیاس های آن همبستگی منفی و معنادار وجود دارد. با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد پرستارانی که هوش معنوی بالاتری دارند میزان رضایت از زندگی بیشتری داشته و از نظر سلامتی نیز در شرایط بهتری قرار دارند. کلاس های آموزش معنویت گرایی و تقویت هوش معنوی می تواند در مقابل استرسی که پرستاران تجربه می کنند یک منبع حمایتی فراهم کند.