ارتباط پلی هیدرآمنیوس خفیف ایدیوپاتیک با پیش آگهی ضعیف حوالی تولد

ارتباط بین هیدروآمنیوس شدید و پیش آگهی بد حاملگی از مدت ها قبل معلوم شده اما در مورد پلی هیدرآمنیوس خفیف بدون علت که معمولا توسط سونوگرافی تشخیص داده می شود، اطلاعات کمی در دسترس است، هدف از این مطالعه تعیین ارتباط پلی هیدرآمنیوس خفیف ایدیوپاتیک با پیش آگهی ضعیف حوالی تولد بوده است.
ابتدا 5 پایگاه بهداشتی به طور تصادفی انتخاب شد. سپس در مدت 12 ماه (78.1.1 لغایت 79.1.1) کلیه زنان حامله تحت کنترل این پایگاه ها (1000 نفر) با شروع سه ماهه حاملگی تحت سونوگرافی سریال ماهانه قرار گرفتند. در این سونوگرافی ها اندکس مایع آمنیوتیک (AFI)، ناهنجاری های جنین و... مورد ارزیابی قرار گرفت. افرادی که اندکس مایع آنها بین 39-24.1 اندازه گیری می شد، در گروه پلی هیدرآمنیوس خفیف قرار می گرفتند و از نظر عواملی چون زایمان زودرس، نحوه زایمان، نمایش معیوب، ماکروزومی و نظایر اینها بررسی می شدند. گروه شاهد افرادی بودند که اندکس آنها طبیعی گزارش شده بود.
از کل 1000 زن حامله تحت بررسی در مدت یک سال 125 مورد (12.5%) مبتلا به پلی هیدرآمنیوس خفیف بودند. متوسط AFI در این افراد 4.7 ± 28.3 بود. میزان عوارض حین حاملگی شامل زایمان زودرس، نمایش معیوب، سزارین، مرگ داخل رحمی در دو گروه مشابه بود ولی آنومالی های عمده جنین در گروه پلی هیدرآمنیوس خفیف بیشتر از گروه شاهد بود (18% در مقابل 8.6% و P<0.05).
پلی هیدرآمنیوس خفیف ایدیوپاتیک در اواخر حاملگی یافته نسبتا شایعی است این عارضه بجز افزایش شیوع جنین های ماکروزم تاثیر نامطلوبی بر پیش آگهی حاملگی و نوزادی ندارد.