بررسی و مقایسه رفتارهای مثبت کلامی و غیرکلامی دختر و پسر با شریک عاطفی خود در دوران نامزدی (آشنایی)، نامزدی رسمی و پس از ازدواج

پژوهش حاضر به بررسی و مقایسه رفتارهای مثبت کلامی و غیرکلامی با شریک عاطفی در سه دوره نامزدی، نامزدی رسمی و پس از ازدواج پرداخته است.

جامعه آماری این مطالعه مقطعی شامل کلیه دختران و پسران شهر همدان بود که در سال 1390 در دوران نامزدی، نامزدی رسمی و یا پس از ازدواج بوده اند. یکصد و پنجاه نفر (50 مورد در هر دوره) از طریق روش نمونه گیری طبقه ای مناسب انتخاب شدند. آنها به مقیاس رفتارهای کلامی و غیرکلامی محقق ساخته پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون t، آنالیز واریانس یک طرفه، آزمون تعقیبی LSD و نرم افزار SPSS25 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که رفتارهای کلامی مثبت (045/128 F=، 001/0 >P) و غیرکلامی (416/46 F=، 001/0 >P)  در هر سه دوره تغییر معنی داری داشته است. نتایج همچنین تغییرات معناداری را در رفتارهای مثبت کلامی و غیرکلامی در پسران (کلامی: 39/66F=، 001/0> P، غیر کلامی: 106/20F=، 001/0>P) و دختران (کلامی: 88/59 F=، 001/0> P، غیر کلامی: 48/31 F=، 001/0>P) در طول دوره ها نشان داد. همچنین رفتارهای مثبت کلامی و غیرکلامی در هر دو جنس با حرکت رابطه از نامزدی به ازدواج روند نزولی را تجربه می کند. نتایج نشان داد که بین دختران و پسران از نظر رفتارهای کلامی و غیرکلامی تفاوت معناداری وجود ندارد (کلامی: 231t= ، 001/0<P، غیر کلامی:  184-t= ، 001/0P>).

با توجه به نتایج به نظر می رسد رفتارهای کلامی و غیرکلامی در دوران نامزدی مثبت تر است و با پیش رفتن رابطه به سمت ازدواج کاهش می یابد.