معرفی و تحلیل دست نویس نویافته دیوان قصاب کاشانی

نسخه های خطی، میراث مکتوب و معرف هویت علمی، فرهنگی و اجتماعی ملت هاست. از قدیم و به گواه تاریخ، ادبا و شعرای فارسی زبان، آثار فراوانی خلق کرده اند که حفظ و احیای آنها رسالت علمی و فرهنگی پژوهشگران است. هرچند پژوهشگران حوزه زبان و ادبیات فارسی، از دیرباز به تصحیح متون کهن ادب فارسی توجه ویژه ای داشته اند، اما برخی از این متون با گذشت قرن ها، هنوز احیا و تصحیح نشده اند. با این وجود، نسخه دیوان قصاب کاشانی، پنج مرتبه توسط پرتو بیضایی، عباسی، جواهری، کرمی و عاطفی تصحیح شده و نگارندگان در پژوهش پیش روی، با روش توصیفی- تحلیلی و با کمک منابع کتابخانه ای درصددند تا به معرفی نسخه و مولف و بررسی و عناصر و مولفه های سبکی، بیان ویژگی های زبانی، ارزش ادبی، دینی و عرفانی و تاریخی آن بپردازد. همچنین به تصحیح هایی که از این دست نوشته صورت گرفته است، بپردازند و در بیان هر تصحیح، انگیزه های مصححان برای احیای دیوان قصاب و شیوه های تصحیح و اضافات و پیوست های موجود در تصحیحات را به صورت مختصر مورد بررسی قرار دهند. نتایج پژوهش نشان میدهد که تاکنون دست نوشته کتابخانه نورعثمانیه در تصحیح های پیشین، مورد استفاده قرار نگرفته است.