تاثیر پرستاری از راه دور بر میزان اضطراب و کیفیت زندگی بیماران ترخیص شده مبتلا به کووید-19

شیوع بالای کووید-19 و بروز استرس و اضطراب، کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به کووید-19 را کاهش می‎دهد، بنابراین پرستاری از راه دور جهت ارتقاء کیفیت زندگی در این بیماران امری مهم تلقی می‎شود. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر پرستاری از راه دور بر میزان اضطراب و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به کووید-19 ترخیص شده از بیمارستان امام خمینی آمل در سال 1400 انجام شد.

این پژوهش از نوع نیمه تجربی قبل-بعد با گروه شاهد می‎باشد. جامعه پژوهش شامل بیماران مبتلا به کووید-19 ترخیص شده از بیمارستان امام خمینی (ره) آمل می‎باشد. 64 بیمار مبتلا به کووید-19 به روش در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به روش بلوک‎های چهارتایی  در دو گروه تقسیم شدند. ابزار گرد آوری داده ها شامل اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه مقیاس اضطراب بیماری کرونا و پرسشنامه کیفیت زندگی می‎باشد. مداخله پژوهش به صورت ارایه بسته خدمات پرستاری از راه دور به مدت یک ماه در طی هشت جلسه، هفته‎ای دو بار و هر بار به مدت نیم ساعت در گروه مداخله بعد از ترخیص انجام شد. بعد از گذشت یک ماه از آموزش، مجددا پرسشنامه کیفیت زندگی و ابزار اضطراب بیماری کرونا در گروه مداخله تکمیل شد. داده ها پس از جمع آوری توسط نرم افزار آماری 25SPSS- و آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ‎ها: 

نتایج آزمون تی زوجی نشان داد میانگین نمره اضطراب درحیطه روانی (p<0.001) و جسمانی (p<0.001) در گروه مداخله پس از مداخله بطور معناداری کاهش یافته است. همچنین میانگین نمره کیفیت زندگی حیطه سلامت جسمانی (p<0.001)، حیطه سلامت روانی (p<0.001)، حیطه روابط اجتماعی (p<0.001)، حیطه سلامت محیط (p<0.001) بعد از مداخله در گروه مداخله بطور معناداری افزایش یافت.

نتیجه‎ گیری: 

نتایج این مطالعه نشان داد که آموزش پرستاری از راه دور می‎تواند میزان اضطراب بیماران کرونایی را کاهش داده و همچنین باعث افزایش حیطه های مختلف کیفیت زندگی این بیماران شود.