آینده پژوهی وضعیت طلاق در نسل های آینده خانواده های ایرانی در افق چشم انداز توسعه 1420 با تاکید بر الگوی آسیب شناسی روانی اجتماعی خانواده

خانواده سالم زیربنای سلامت آینده جامعه و نیازمند راهکارهایی برای اصلاحات اجتماعی و فرهنگی است. از آنجا که طلاق در کشور ایران به نقطه بحران رسیده و بسیاری از خانواده ها با آن درگیر هستند، پژوهشگران زیادی را به تکاپو در بررسی این مسیله واداشته است. هدف اصلی این پژوهش آینده پژوهی وضعیت طلاق در نسل های آینده خانواده های ایرانی در افق چشم انداز توسعه 1420 با تاکید بر الگوی آسیب شناسی روانی اجتماعی خانواده است و این امر می تواند به ایجاد ارتباط بین مطالعات و دسترسی به یک نتیجه منسجم از میان مطالعات پراکنده کمک کند. روش پژوهش کیفی از نوع سناریونگاری بود. یکی از اهداف آینده پژوهی، "توصیف آینده های بدیل" است و سناریونگاری یکی از ابزارهای این هدف است. جامعه آماری این پژوهش را متخصصین حوزه خانواده (جامعه شناسان، وکلای خانواده، روان شناسان، اساتید هیات علمی دانشگاه) در سال 1398 تشکیل دادند. در این پژوهش با توجه به اشباع داده ها تعداد 19 متخصص به شیوه هدفمند انتخاب و مورد مصاحبه نیمه ساختاریافته قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل نتایج حاصل از مصاحبه ها از روش تحلیل محتوا استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که از نظر متخصصان عوامل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، آموزشی-تربیتی، حقوقی-قانونی، روان شناختی، خانوادگی و عوامل مداخله گر در تشدید آمار طلاق در سال های پیش رو موثر است. همچنین نتایج بیانگر آن بود که تدوین سناریوهای محوری وضعیت طلاق در نسل های آینده خانواده ایرانی در افق چشم انداز توسعه 1420 با تاکید بر آسیب های روانی- اجتماعی می تواند بر وضعیت طلاق در آینده تاثیرگذار باشد.