تاثیر تمرین هوازی تداومی بر شاخص آپنه-هایپوپنه (AHI) و BMI مردان میانسال مبتلا به سندروم آپنه انسدادی خواب

آپنه انسدادی خواب را می توان به عنوان خواب آلودگی بدون توجیه در طول روز همراه با حداقل پنج رویداد انسدادی تنفسی (آپنه یا هایپوآپنه) در طول ساعت خواب تعریف نمود. خواب آلودگی ناشی از آپنه انسدادی خواب می تواند تبعات پزشکی و اجتماعی مضر بر سلامتی ایجاد کند لذا کنترل آن مورد توجه است. با توجه به نقش بی حرکتی، افزایش BMI و کاهش تون پایه عضلات حلق  در بروز آپنه انسدادی خواب، در این مطالعه تاثیر تمرین هوازی تداومی بر شاخص آپنه-هایپوپنه (AHI) وBMI  بررسی شده است.

در این پژوهش شبه تجربی تعداد 24 مرد میانسال با معیارهای سن 41 تا 55 سال، 30- 25 = BMI و 10 AHI> در دو گروه مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه تمرین هوازی تداومی، هشت هفته تمرین را  هفته ای سه جلسه، هر جلسه به مدت 40 تا 45 دقیقه با شدت 55 تا 60 درصد حداکثر ضربان قلب شروع کردند و با 75 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب در هفته آخر  به پایان رساندند.گروه کنترل، برنامه تمرین ورزشی نداشتند. در ابتدا و انتهای پژوهش متغیرهای AHI به وسیله پلی سومنوگرافی و BMI اندازه گیری شد. برای بررسی داده ها از آزمون t مستقل در نرم افزار spss نسخه 26 استفاده شد.

  در ارزیابی اختلاف میانگین ها  برای AHI  مقدار 028/0= P به دست آمد که تفاوت معناداری بین دو گروه وجود داشت (05/0 > P). همچنین برای BMI ، 11/0 P= به دست آمد که تفاوت معناداری بین دو گروه مورد مطالعه دیده نشد. (05/0 <P)

این پژوهش نشان داد با انجام تمرینات هوازی تداومی کاهش معناداری در تعداد آپنه انسدادی خواب در مبتلایان به وجود آمد ولی در BMI  تغییر معناداری مشاهده نشد.