ارائه مدل بهبود نوآوری آموزشی معلمان تربیت بدنی با استفاده از روش DEMATEL

پژوهش حاضر باهدف بررسی عوامل موثر بر بهبود نوآوری آموزشی معلمان تربیت بدنی اجرا شد. روش پژوهش از نوع آمیخته (کیفی-کمی) بود که بخش کیفی آن به صورت تحلیل مضامین انجام گرفت.

روش پژوهش:

 جامعه آماری شامل افراد آگاه به موضوع پژوهش بودند که برحسب انتخاب هدفمند، 13 نفر به عنوان نمونه مشخص شدند. ابزار پژوهش شامل مصاحبه های نیمه ساختارمند و پرسشنامه محقق ساخته بود. روایی پرسشنامه با توجه به نظر خبرگان بررسی شد. همچنین پایایی این پرسشنامه با استفاده از روش محاسبه آلفای کرونباخ بررسی شد (81/0= α). در قسمت تجزیه وتحلیل کمی تحقیق، از روش دیمتل استفاده شد. تمامی فرایند تجزیه وتحلیل داده های تحقیق در نرم افزار EXCEL انجام گرفت.

نتایج نشان داد که 8 عامل کلی شامل مسایل اجتماعی، مسایل انگیزشی، جنبه های نظارتی، زیرساخت ها، دانش تخصصی، حمایت های دولتی، قوانین و مقررات حمایتی و مسایل مدیریتی در جهت بهبود نوآوری آموزشی معلمان تربیت بدنی مهم است.

با توجه به نتایج مشخص شد که دانش تخصصی، حمایت های دولتی و زیرساخت ها به عنوان عوامل علی و قوانین و مقررات حمایتی، مسایل مدیریتی، جنبه های نظارتی، مسایل اجتماعی و مسایل انگیزشی به عنوان عوامل معلولی مشخص شد. به عبارتی سرمایه گذاری در خصوص بهبود دانش تخصصی، حمایت های دولتی و زیرساخت ها سبب ارتقای نوآوری آموزشی می شود.